उभ्या मोहाचा राशी
तुझी भेट व्हावी कशी
जीव जळतो
दातारा
तुजविण दिननिशी
किती जाहल्या चुका
वाट तमी हरवली
तुला स्मरतो तरीही
डोळा लावून मशाली
किती व्रण रे देहासी
मन चाळण हे झाली
काट्याकुट्यात आसक्ती
होती खोल दडलेली
दत्ता विरागी करा हो
एक देऊनिया छाटी
जाव्या हळूच
सुटूनही
जन्मोजन्मीच्या या गाठी
नाव विक्रांत माझे हे
करा सार्थ
देवा मही
नाव
विक्रांत पुसा हे
दत्ता भरूनिया देही
© डॉ..विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
http://kavitesathikavita.blogspot.in
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा