अजून अंधार
असे सभोवार
स्वप्नांना आधार
डोळियांचा
तुझ्या प्रकाशाचा
इवला किरण
येईना दिसून
मज दत्ता
भक्त म्हणवितो
जगी मिरवीतो
कोरडा दावितो
आड जगा
व्यर्थ वाहे देह
उगा पंचप्राण
वाटते टाकून
द्यावे आता
साऱ्याच कळ्यांनी
यावे उमलून
असे का लिहून
ठेवियले
सारीच फळे नी
पिकावी म्हणून
वृक्ष का हटून
बसतसे
जशी तुझी इच्छा
यावे ते घडून
तुझिया स्वाधीन
होतो दत्ता
