शिणले डोळे
क्षणात निवले
अन प्रियेला
पुन्हा पहिले
किती विरह
किती छळणे
उदास झाले
होते जगणे
रखरखणाऱ्या
जीवा मिळाला
शीतल शांत
मेघ सावळा
बरसेल का
प्रेम रसाने
का जाईल
पुढे वाऱ्याने
ठाव नसे मज
भविष्य दडले
परंतु आज
भाग्य उजाडले
अरे जगू दे
याच क्षणाला
घडो उद्याचा
युगांत उदयाला
डॉ .विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा