गुरुवार, ४ जून, २०१५

पितो भूतकाळ




काजळल्या पथी
डोळ्यांना दिसेना
शेवटचे पावूल
कुठले कळेना

तसे तर आधार
लाख सोबतीला  
कुणी न आपला
कळे या जीवाला

घर भरलेले
बरे चाललेले
अतृप्त मागणे
परी मनातले

एकाच लाटेत
सरेल सारेही
वाळूत शब्द
लिहितो तरीही

उजेडावीन छाया
नसतेच कशाला  
पितो भूतकाळ
आज नि उद्याला

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
http://kavitesathikavita.blogspot.in/




कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

नशीब( उपक्रमासाठी)

नशीब   (उपक्रमासाठी  ) ******* घडणाऱ्या घटनांचा अर्थ कळत नाही  क्रम उमजत नाही  कारण मीमांसा कळत नाही  बोल कुणाला देता येत नाही  ...