शुक्रवार, १९ जून, २०१५

हे माझ्या वृक्षा








सरलेल्या वसंतातील
थोडासा बहर
आहे अजुनी
तुझ्या चेहऱ्यावर
विझलेल्या आगीतील
थोडीसी धग
तुझ्या डोळ्यात
अजुनी जळतेय बघ
प्रवासी  पक्ष्या
सापडला रस्ता
पण किती उशिरा
ऋतू सरता सरता
हे माझ्या वृक्षा
पुन्हा ये फुलून
कुणासाठी तरी
उरातून दाटून


विक्रांत प्रभाकर

http://kavitesathikavita.blogspot.in/


कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

दुर्लभ

दुर्लभ ***** तुझी भक्ती दत्ता असे रे दुर्लभ  मोतीयाचा गर्भ शिंपी जैसा ॥१ ज्याची कुळवाडी असे देवभक्ती  सदाचार वृत्ती सर्वकाळ ॥२ ज...