कश्यासाठी कष्ट सारे
सोसायाचे उन वारे
काही शब्द अन सल्ले
यावरी उंच मनोरे ||
स्वप्नही उसने होते
उसनेच सत्य हाती
चाकोरीत कालच्याच
नित्य वाटे सारी गती ||
हात ज्याचे रिक्त त्याला
सारेच दाते वाटती
आशाळभूत होऊनी
दार दार ठोठावती ||
अहो स्वामी असा कुठे
कुणास ठावूक किंवा
उधळली वर्ष किती
धावतांना उगाच वा ||
जाब जरी मागू म्हणे
मीच माझा प्रतिध्वनी
आत बाहेर शोधूनी
न ये दृष्टीस कुणी ||
विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा