मंगळवार, ४ फेब्रुवारी, २०१४

माऊलीची कृपा...







पांडुरंग पांडुरंग

स्वत:शी म्हणत

पोर गोलगोल

होती नाचत

माऊलीची कृपा

माझ्या मनात

माझ्या घरात

होती वर्षत

अंगण अवघे

राऊळ झाले

अबीर गंधात

कोंदाटले

कृतज्ञ अंतर

दाटून आले

भरले डोळे

शब्द उमटले

तुझीच देवा

मी सांभाळली

करितो पुन्हा

तुझ्या हवाली

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/

 
येथे
लेबल: , ,

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

याची सदस्यत्व घ्या: टिप्पणी पोस्ट करा (Atom)

घेई सोबत

घेई सोबती ******** कंटाळून जगताला  म्हणे विक्रांत दत्ताला  का हो टाकले मजला  ऐश्या या भोगवट्याला  तुम्ही घेतले ते छान  एक कौपीन ...

  • अलख
    अलख ****** जन्म असा ओढाओढ  पायावरी आले फोड  तर मग काय झाले  दत्त वैद्य सवे गोड ॥१ मळलेल्या जीवनाचे  ओझे तेच वाहायचे   परी मनी घं...
  • मरण
    झाकलिया घटीचा दिवा । नेणिजे काय झाला केधवा । यारीती जो पांडवा । देह ठेवी ...ज्ञानेश्वरी मरण ***** असे हवे रे सुंदर मरण   ज्यात ओघळून  जाईल ज...
  • आधार
    आधार ******** भिजल्या प्रश्नास कोरडे उत्तर  ते ही बरोबर हवे कुणा ॥ रुजलेले बीज शुष्क माळावर  किती जगणार कोणा कळे ॥ थकलेला देह यश...
  • व्यवहार
    व्यवहार ******* नको हा  व्यवहार  वाटतो संसार  परी खांद्यावर  भार आहे ॥१ कळेना मज का हा जन्म चालला  अर्थ हरवला  इथे असा ॥२ हातात ...
  • तुझे डोळे
    तुझे डोळे ***** तुझे डोळे चांदण्यांचे बावरल्या हरीणीचे दूर कुठे अडकल्या गायीच्या गं दावणीचे . तुझे डोळे नवाईचे घनदाट...
  • महात्मा ज्योतिबा फुले
    महात्मा ज्योतिबा  फुले ****** ज्योतीबा, तू लावलेल्या वटवृक्षांच्या सावलीत जगत आहोत आम्ही समतेची स्वातंत्र्याची फळे चाखत आहोत आम्ह...
  • पुणे शहर
    पुणे शहर ******* सरले मिटले काल पुजियले  माथी मिरवले मातब्बर ॥ जुनाट वाड्यांच्या काल झाल्या चाळी  इमारत ओळी आज उभ्या ॥ नाव गाव ग...
  • तू अहिल्या !!
    तू अहिल्या  !! जग तसे छोटे आहे दिशेमध्ये भरलेले तू कोठे जाशील राणी मन जरी वादळले बंद कर दरवाजा     कड्याकुड्या लाव जर...
  • माणूस माझे नाव
    माणूस माझे नाव ****** माणूस माझे नाव रे धरती माझे गाव रे  जाणतात सारे परी कुठाय बंधूभाव रे ॥१ कुणी म्हणतो तावाने अरे माझा धर्म म...
  • तन्वीस
    तन्वीस ****** सुखे सारी तुजसाठी यावी आकाश होऊन  निळी कुसुंबी सोनेरी  सहा ऋतूत सजून  कधी सावळ्या मेघांनी  तुज घ्यावे लपेटून  ओल स...