सोमवार, २४ फेब्रुवारी, २०१४

मुखवटे


    

आता कुणीही
माझी वाट कधी
पाहत नाही

म्हणती ज्ञानी  
कुणी कुणाचे नाही
या जगतात

व्हावे स्वागत
प्रेमळ उबदार
हवेहवेसे
  
आणि मिळावे   
गरम घास दो
भूक लागता

त्यापण आता       
दुर्मिळ वाटतात
गोष्टी अवघ्या

प्रेम मिटले
क्षणभर जुळले
बंध तुटले

दु:ख रुमाली
भिजल्या वाचून 
गेले फाटून

होते बहाणे
ते तुटणे खेचणे
प्रेम नव्हते    
 
आता फालतू  
दुनियेस्तव या हे  
खोटे जगणे

अन संसारी
उगाच मिरविणे
ते मुखवटे  

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

होशी दत्ता

होशील दत्ता ********* कुणासाठी होशी दत्ता तू रे देव  स्वीकारशी भाव हृदयीचा ॥१ कुणासाठी होशी दत्ता तू रे बाळ  कृपाळ प्रेमळ लीलाधर...