आता कुणीही
माझी वाट कधीच
पाहत नाही
म्हणती ज्ञानी
कुणी कुणाचे नाही
या जगतात
व्हावे स्वागत
प्रेमळ उबदार
माझी वाट कधीच
पाहत नाही
म्हणती ज्ञानी
कुणी कुणाचे नाही
या जगतात
व्हावे स्वागत
प्रेमळ उबदार
हवेहवेसे
आणि मिळावे
गरम घास दोन
भूक लागता
त्यापण
आता
दुर्मिळ
वाटतात
गोष्टी
अवघ्या
प्रेम मिटले
क्षणभर
जुळले
बंध
तुटले
दु:ख रुमाली
भिजल्या वाचून
गेले फाटून
होते बहाणे
ते तुटणे खेचणे
भिजल्या वाचून
गेले फाटून
होते बहाणे
ते तुटणे खेचणे
प्रेम
नव्हते
आता
फालतू
दुनियेस्तव
या हे
खोटे
जगणे
अन
संसारी
उगाच
मिरविणे
ते
मुखवटे
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा