सोमवार, ३ फेब्रुवारी, २०१४

तमातून तमाकडे



 

तमातून निघे
तमाकडे गाडे
प्रकाश तुकडे
पांघरुनी ||

जगण्याचा भार
शीर्ण मनावर
सर्वांगी नकार
दाटलेला ||

होते अगोदर
काय ते नंतर
भयाने अंतर
काजळले ||

फुटक्या प्रार्थना
अतृप्त याचना
सजवुनी मना
निरर्थक ||

असेल देहांत
जगताचा अंत
अजीर्ण वेदांत
होत असे ||

विक्रांत प्रभाकर http://kavitesathikavita.blogspot.in/




 
 

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

घेई सोबत

घेई सोबती ******** कंटाळून जगताला  म्हणे विक्रांत दत्ताला  का हो टाकले मजला  ऐश्या या भोगवट्याला  तुम्ही घेतले ते छान  एक कौपीन ...