सोमवार, ३ फेब्रुवारी, २०१४

तमातून तमाकडे



 

तमातून निघे
तमाकडे गाडे
प्रकाश तुकडे
पांघरुनी ||

जगण्याचा भार
शीर्ण मनावर
सर्वांगी नकार
दाटलेला ||

होते अगोदर
काय ते नंतर
भयाने अंतर
काजळले ||

फुटक्या प्रार्थना
अतृप्त याचना
सजवुनी मना
निरर्थक ||

असेल देहांत
जगताचा अंत
अजीर्ण वेदांत
होत असे ||

विक्रांत प्रभाकर http://kavitesathikavita.blogspot.in/




 
 

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

वरदान

वरदान ****** उगा उगाच पथात पाऊस पडुन गेला  थकल्या जीवा तजेला क्षणात देऊन गेला    मागेपुढे होता दग्ध रखरखाट सारा  व्याकुळले प्राण...