गुरुवार, २० फेब्रुवारी, २०१४

दु:ख सालं येतं कुठून





प्रेमात पडून
लग्न करून
दु:ख सालं
येतं कुठून  ||

तीस शोधून
नीट बघून
चुकलं कुठ
न ये कळून ||
पथ्य पाळून
व्रत घेवून
काय झालं
भलं वागून||
ती    माझी
मी न तिचा
तरीही चाले
रथ रवीचा ||
नशिबं असती
सारे म्हणती
कळून चुकलं
शेवटी शेवटी ||

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/






कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

बाबा

प्रिय बाबासाहेब  *********** कृतज्ञतेच्या किनाऱ्यावर येवुन  तुम्हाला करतो आहे मी अभिवादन  कुठलाही रंग कुठलाही झेंडा  हातात घेतल्...