बुधवार, ३० एप्रिल, २०२५

संगीता देशपांडे

संगीता देशपांडे ( निवृती दिन )
 ************
मोगरा पाहिला की मला 
दोन व्यक्तींची प्रकर्षाने आठवण येते 
एक म्हणजे ज्ञानेश्वर माऊली 
आणि दुसरी म्हणजे संगीता माऊली .
त्यापैकी पहिल्या आठवणीला 
सद्गुरूचा परमार्थिक स्पर्श आहे 
तर दुसऱ्या आठवणीला 
निखळ मैत्रीचा आनंदाचा स्पर्श आहे

संगीता दारातून ऑफिसमध्ये येताच
उधळला जायचा मोगऱ्याचा दरवळ 
आणि वातावरणात खळाळायची 
एक चैतन्याची प्रसन्न लहर 
 
तीच ऋजुता अन  तेच मार्दव मोगऱ्याचे 
तीच प्रफुल्लता अन शुभ्रता सद्गुणाची
ओसंडायची तिच्या शब्दात
तसेच स्नेहाचे मैत्रीचे मदतीचे आपुलकीचे
चांदणं पसरायचे तिच्या वागण्यात 

रती मॅडम म्हणायच्या 
संगीता तू इतनी अच्छी क्यू है ?
तेव्हा ती संकोचायची थोडी सुखावून 
काहीतरीच काय म्हणून 
द्यायची प्रतिक्रिया अवघडून
ते आठवतय मला अजून 

खरंतर मी नाही म्हणू शकलो 
हे वाक्य तिला कधीच !
पण मनात मात्र उमटायचा 
तोच भावार्थ कितीतरी वेळा .

खरंतर रती मॅडम हे वाक्य मला 
कुठल्या पारितोषिकापेक्षाही श्रेष्ठ वाटत
या वाक्यातच तिच्या व्यक्तिमत्त्वाच
संपूर्ण प्रतिबिंब पडत

संगीताच्या कामात असायची 
तत्परता अचूकतेचा ध्यास  कामाप्रती आवड 
कर्तव्यावी जाणीव अन संपूर्ण योगदान 
खरंच याहून अधिक काय लागते 
कामांमध्ये आनंद घ्यायला 

मी जेव्हा पाहतो माझ्या मनातील 
आदर्श आणि हवेसे 
मित्र कर्मचारी सहकारी 
कि ज्यांच्याकडे जाऊन  
सहजच भेटावे बोलावे वाटते 
एका निरपेक्ष आत्मियतेने 
या सर्व मित्रांच्या यादीत 
संगीताचा नंबर खूपच वरचा लागेल .

कधी कधी वाटते संगीताच्या 
स्वभावाचे आणि वृत्तीचे 
खूप क्लोन करून ठेवले पाहिजे 
या महानगरपालिकेत
तर मग ही मनपा होईल
स्वर्ग भूमीच सर्वांसाठी 

तेव्हा देतील धन्यवाद 
इथे येणारे सर्व रुग्ण 
तसेच रुग्णातलातील
कामगार आणि अधिकारीही 
त्या वृत्ती  विशिष्ट क्लोनला
म्हणजेच तुला आणि तुझ्या कामाला
पुन: पुन्हा  आणि पुनः पुन्हा

जे आम्ही देत आहोत तुला
पुन: पुन्हा . पुनः पुन्हा आणि पुनः पुन्हा

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

जस्सी सिस्टर


जस्सी सिस्टर( निवृत्तीदिना निमित्त)
**********
जस्सी सिस्टर बद्दल बोलायचे तर 
त्या सुद्धा कॉटर्समध्येच राहायच्या 
त्यांची मुलं आमच्या डोळ्यासमोरच 
दुडू दुडू धावायची मस्ती करायची 
आणि पाहता पाहता 
शाळेत कॉलेजमध्ये जाऊन शिक्षणाच्या 
अंतिम टप्प्यात ही पोचली आहेत .
काही जीवनात स्थिरावली आहेत .

तर आम्ही जेस्सी सिस्टरांचा संसार 
फार जवळून पाहिला आहे .
त्यामुळे त्यांच्याबद्दल खूप लिहू शकतो 
पण  लिहिण्यालाही मर्यादा आहेत .

फार वर्षांपूर्वी टीव्ही वरती 
एक सिरीयल यायली जस्सी जैसी कोई नही .
आम्ही बऱ्याच वेळेला जेसीला 
मजे मजेत तसे बोलायचो सुद्धा .
पण त्या मजे मागे सुद्धा सत्य लपलेलं होतं 
ते आम्हाला कळत होतं .

सिस्टराचे मिस्टर परदेशामध्ये नोकरीत असायचे
त्यामुळे संसाराची जबाबदारी ,सारा डोलारा 
त्यांनी एक खांबी तंबू प्रमाणे सांभाळला होता*१

म्हणूनच त्यांच्यातील मायाळूपणा आणि 
कडकपणा हा एकाच वेळेला दिसून येई 
पण मुळात त्यांच्या स्वभाव कडक मुळीच नाही
 कारण तोडून बोलणे चिडणे कुणाला दुःख देणे 
हे त्यांच्या स्वभावातच नाही 

त्यामुळे कुणाचा खूप राग आला तर
त्यांची चिडचिड व्हायची खरी 
अन  त्या वैतागायच्या सुद्धा 
पण त्या एका विशिष्ट मर्यादेच्या पलीकडे 
बोलू जावू शकत नव्हत्या
अर्थात मग आमच्याकडे तक्रार घेऊन यायच्या 
आणि आम्ही आमच्या परीने 
त्या व्यक्तीला समज देऊन .
त्यांना त्यांचे समाधान करून 
ते प्रकरण छान पैकी मिटवून टाकायचो.

सिस्टर अतिशय बोलक्या आहेत 
त्याचे मराठी सुद्धा खूप छान आहे
तरीही त्यांना मराठी परीक्षे त्रास दिलाच . .

तर त्यांची छोटी मुलगी 
ते  तिला  किंगणी म्हणायच्या
ती शाळेच्या पहिल्या दिवशी हरवली .
हरवली म्हणजे ओव्हर कॉन्फिडन्स मध्ये 
ती घरी यायला निघाली आणि कुठेतरी पोचली *
तिच्या या पराक्रमाचे वर्णन 
सीस्टराकडून कितीतरी वेळा ऐकले
आणि प्रत्येक वेळा ते एन्जॉय केले
आणि याशिवाय जीवनातील 
खूप घटना,संकटे ,प्रसंग याचे वर्णन त्या करीत.
ती त्यांची कथा कथन शैली खूपच छान आहे .

त्यांनी घरासाठी मुलींसाठी उचललेले कष्ट 
केलेली धावपळ आणि मुलींचे शिक्षण 
पार पडण्यासाठी केलेल्या लटपटी खटपटी
आम्ही फार जवळून पाहिल्या आहेत .
म्हणूनच आम्ही शंभर टक्के  म्हणू शकतो की 
त्या अतिशय ग्रेट आहेत .
म्हणजेच  जस्सी  जैसी कोई नही 

मध्यंतरीच्या काळात त्यांना स्पाईनच्या आजाराने 
दिलेल्या त्रास आम्हाला आठवतोय 
पण त्यातून ज्या खंबीरपणे आणि हिम्मतीने
त्या बाहेर पडल्या त्यावरून 
त्यांच्या स्वभावातील निग्रह जाणून येतो 

आजकाल महानगरपालिकेमध्ये 
दक्षिणे भारतातून  फारशा स्टाफ नर्सेस '
भरती होत नाहीत .
काही कारण असेल त्यात आपण पडत नाही .
पण त्यामुळे साउथ इंडियन सिस्टरांचे*
जे एक स्वभाव वैशिष्ट्य असते
रुग्ण हाताळण्याची पद्धत  असते
सहकाऱ्यांबरोबर वागायची पद्धत असते
ती आम्ही नेहमीच मिस करतो 

किंबहुना त्या जनरेशन मधील काही शेवटच्या 
दुव्या मधील, जस्सी सिस्टर  आहेत 
त्यांच्याबरोबर आम्हा काम करायला मिळालं
त्याबद्दल आम्ही आम्हाला भाग्यवान मानतो .
तर आता हा दुवा , 
आपल्या लाडक्या सिस्टर आता निवृत्त होत आहेत *
निवृत्ती पश्चात त्यांना सुख समाधान 
आनंदी निरोगी जीवन लाभो हीच प्रार्थना .

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

मंगळवार, २९ एप्रिल, २०२५

किशोर पाटोळे

किशोर पाटोळे  (निवृतिदिना निमित्त)
**"****
जांभळाचे पूर्णपणे 
पाने गळून गेलेले झाड 
कधी कोणी पाहिले आहे का ?
अर्थात कोणीच नाही.
त्याला एक वरदान आहे 
हरितपर्णाचे सदा हिरवे राहायचे

पाटोळे ना पाहिले की मला तो
हिरवागार बहलेला जांभूळ आठवतो .
गेली वीस पंचवीस वर्षे 
मी पाटोळे यांना पाहतो आहे 
पण पाटोळे आहे तसेच आहेत
काहीच फरक पडला नाही
ते तेव्हा जसे दिसायचे 
तसेच आताही दिसतात .

पाटोळे राहायचे 
आपल्या हॉस्पिटलच्या कॉटर्समध्ये 
आणि त्याच्या तळ मजलावर
आमची ए मो रूम होती .
त्यामुळे  पाटोळ्यांची व फॅमिलीची
रोजच भेट गाठ व्हायची.

या हरितपर्णी झाडाचं फुलणे बहरणे 
आणि विस्तारणे आम्ही पाहिले आहे .
त्यांचा स्वभाव सुद्धा त्या पिकलेल्या जांभळासारखा मधुर मृदू 
आणि हवाहवासा वाटणारा आहे
आणि आपली स्मृती मागे ठेवणारा .
जसा तो जांभूळ ठेवतो 
जिभेवर आणि हातावर 

नाकासमोर पाहून चालणारा 
आणि जगणारा माणूस जर 
कुणाला पाहायचा असेल तर 
मी पाटोळ्या कडे बोट दाखवीन 
हा माणूस खरच एक आदर्श पती 
पिता आणि कर्मचारी आहेत.

एक्स रे डिपार्टमेंटच्या बाबतीत म्हणाल तर 
मला तांबे आणि पाटोळे यासारखी
खूप सुंदर माणसं मिळाली इथे
त्यामुळे या डिपार्टमेंटचे टेन्शन 
सिएमो  असताना मला कधीच नव्हते
कुठले ही मशीन बंद पडले 
सीआर काम करायचा थांबला 
किंवा स्क्रू खाली पडले पाणी साठले 
A C आवाज करायला लागला . 
किंवा हालायला लागला 

तर ही गोष्ट माझ्या कानावर यायच्या अगोदर
 त्या टेक्निशियन पर्यंत पोचलेली असायची 
आणि तो टेक्निशियन कधी येणार 
काय करेल हे ही आम्हाला सांगितले जायचे .

तसे पाटोळे घरादारात व मुलाबाळात रमणारा 
आनंदाने संसार करणारा अष्टपैलू संसारी माणूस

 व त्याही पलीकडे त्यांचे 
आणखी एक व्यक्तिमत्त्व आहे 
जे मला सतत जाणवायचे 
पण कळायचे नाही पण पुढे जेव्हा  त्यांनी 
अनिरुद्ध बापूचा पंथ पत्करला 
आणि आपली श्रद्धा त्यांच्यावर ठेवून 
अध्यात्मिक मार्गक्रमण सुरू केले 
त्यावेळेला त्यांच्यातील ते 
मी शोधत असलेले वेगळेपण मला कळले .
त्यांनी आपलं संसार अतिशय नीट ठरवून 
विचारपूर्वक केलेला आहे 
त्यात मुलांचे शिक्षण असो .
कॉटर्समध्ये राहायचा निर्णय असो 
किंवा नंतर भाड्याने घर घेऊन 
जवळच राहायचा निर्णय असो .
त्यांच्या त्या निर्णयामुळे त्यांचा संसार व
नोकरीसुद्धा सोन्यासारखी झाली आहेत.

माझ्यासाठी  तर पाटोळे हाच
सोन्यासारखाच माणूस आहेत .
नम्र वागणे सौम्य बोलणे.
सगळ्या बरोबर स्नेहाचे संबंध असणे. 
सगळ्यांना सांभाळून घेणे. 
जिओ और जिने दो. 
किंवा एकमेका सहाय्य करू .
हे तत्व त्यांनी नीटसपणे सांभाळले

असे अनेक गुण त्यांच्यात आहेत.
वेळ कमी पडेल बोलता बोलता.
तर हा सोन्यासारखा माणूसाला 
आपण निवृती निरोप देत आहोत .
त्यांचे उर्वरित जीवन सुखी समाधानी आनंदी 
निरोगी जावो हीच प्रार्थना .
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

सोमवार, २८ एप्रिल, २०२५

नित्य निरंजन

नित्य निरंजन
***********
तन हलते अन्  मन डोलते 
दत्त नाम हळू मनी उमटते 
द्राम द्राम ध्वनीने जग भरते
वीज हृदयाच्या आत नाचते 

कडकड डमडम एक नाद 
राहे उमटत उरी पडसाद 
रंध्रारंध्रा मधून शब्द उमटतो 
दत्त दत्त हाच करीत निनाद 

माथ्यावरती गिरनार हलतो 
येई कृष्णा पूर अन् हृदयात 
रोम रोमा मध्ये फुले औदुंबर 
दिव्य दरवळ भरतो नभात 

उघडून दिठी नाही उघडत
बाप भेटतो आत कळतो 
ताप सरतो व्याप हरतो 
नित्य निरंजन आत तेवतो

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

रविवार, २७ एप्रिल, २०२५

मागणे

मागणे
******
आकाश रक्त मागत आहे 
धरती रक्त मागत आहे 
पुसलेल्या भाळा वरचा
ठिपका रक्त मागत आहे ॥

मना मनातील आक्रोश 
पेटून तप्त होत आहे
जळो लंका रावणाची 
हेच मागणे मागत आहे ॥

व्हावा प्रहार शेवटचाच
शस्त्रही  सरसावत आहे 
बळी पडावे न निष्पाप 
हाच न्याय मागत आहे ॥

नकोच साखर पेरणी ती 
सहानभूती निरर्थ आहे 
अस्तनीतील साप सारे 
एकेक आता दिसत आहे ॥

घे नरसिंहाचे उग्र रूप ते
वाट तुझीच पाहत आहे 
उंबरठयावर देश घराच्या
कृत्य कराळ मागत आहे ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

शनिवार, २६ एप्रिल, २०२५

स्वामी समर्था

स्वामी समर्था
***********
मज बोलवा हो स्वामी
तुमच्या दिव्य गावाला 
मज दाखवा समर्था
तुमच्या भव्य रूपाला ॥
महाकाय गौरवर्ण 
अजानुबाहू प्रेमळ 
तेज सूर्याचे तरीही 
चंद्राहून ते शीतळ ॥
पाहीले जे अंतरात
डोळा दिसो एकवार 
आश्वासक तव स्वर 
अन पडो कानावर ॥
जाणतो मी हे दयाळा 
तुम्हीच माझा आधार
येवुनिया एकवार
हात ठेवा डोईवर  ॥
तुम्हाकडे भक्तीविन
मागणे ते आन नाही 
राहावा तुमचाच मी
हेच स्वप्न नित्य पाही ॥
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

गुरुवार, २४ एप्रिल, २०२५

साक्षीदार


साक्षीदार
********
अनंत असतो प्रवास जीवाचा
मातीत रुजून अपार व्हायचा ॥१

नव्या रुजण्यात म्हणते जीवन
नव्या उमेदी मी आकाश होईन ॥२

घडते फुलणे घडते फळणे
कणकणात ये सजून जगणे ॥३

पण अवघ्याचा पडतो विसर 
वठणे जोवर न ये अंगावर ॥४

आकाश असते मग्न आकाशात
माती ही असते धन्य आपल्यात ॥५

काळपटावर नाटक घडते
युग साक्षीदार पान उलटते ॥६

घडते वठणे घडते जळणे 
अस्तित्वाचा अन अर्थ हरवणे ॥७

पानोपानी जरी तीच कहाणी
नाटक रंगते नवीन पात्रांनी ॥८
 
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

बुधवार, २३ एप्रिल, २०२५

दहशदवाद

दहशतवाद 
*********
मान्य आहे दहशतवादाला धर्म नसतो 
हेही तेवढेच सत्य आहे की
धर्मातच दहशतवाद जन्माला येतो 

तीच तीच नावे तेच तेच नारे 
तेच तेच झेंडे ते तसेच अजंडे 

असे का होते ?
जसे बीज तसेच पीक येते !
त्याला पर्याय नाही का ?

शेवटी धर्म म्हणजे तरी काय आहे 
मेंदूत घातलेले सॉफ्टवेअर आहे 
ज्याला जे सॉफ्टवेअर मिळते 
तसेच तो मेंदू ते यंत्र चालते

पण दुर्दैवाने त्या जुन्या सॉफ्टवेअरचे 
अपडेटेशन होत नाही 
ते अपडेट झाले की कदाचित 
कदाचित काही मूळ प्रश्न मिटतील ही

पण ते होत नाही
त्या सॉफ्टवेअर वर ते हक्क  ठेवणारे
ती प्रथा सातत्य ठेवणारे 
स्वार्थी मालक तथाकथित मालक 
वंशपरंपरागत मालक 
ते तसे होऊ देत नाहीत 

म्हणूनच तीच ती डिफेक्टिव 
कालबाह्य यंत्र येतच राहतात 
आणि सगळ्या जगाला 
क्लेश देतच राहतात .
अन उध्वस्त करत राहतात हे
नवे सर्जनशील सुंदर जग .

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

मंगळवार, २२ एप्रिल, २०२५

भ्रांत

भ्रांत
***"

कुणाचे ऋण इथे कोण फेडत आहे 
सागराचे पाणी सागरात जात आहे 

निर्मिती जीवांची धरतीत होत आहे
धरतीतच अवघ्याचा अंत होत आहे 

पंच महाभूते हेच वास्तव एथ आहे 
खेळ जीवनाचा अन् होत जात आहे 

येतो प्राण देही  कुणास कळत आहे 
सोडवेना देह ही मोठी फसगत आहे 

जाणे न येणे इथून साऱ्यास ज्ञात आहे
आभास असण्याचा नसणे भ्रांत आहे

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

सोमवार, २१ एप्रिल, २०२५

ती वाट

ती वाट
*****
ती वाट एकवार दाखव मला अवधुता 
ज्या वाटेची महती संत गातात 
अन् बोलतांना योगी सद्गतीत होतात

असे म्हणतात ती वाट खूप खोल खोलवर जाते
पण किती कुठवर जायचेते कुणा न कळते

कारण तिथे पाट्या नसतात दिवे सद्धा नसतात 
ठरलेले रेखीव आखीव नकाशे ही नसतात 

डोळे मिटून  बसताच कुणासाठी कधी 
दार उघडतात पण 
बहुदा जागेवरच साऱ्यांचे पाय घुटमळतात 

कारण तिथे सोबत काही घेऊन  जाता येत नाही
अन् इथले तर कुणाला मुळी काहीच सुटत नाही 

त्या वाटेची एक गंमत असते 
जाणाऱ्याला जाणू इच्छणाऱ्याला 
जाणण्याच्या इच्छेसकट ती हरवून टाकते

ती वाट तू सहजासहजी दाखवत नाहीस कुणाला 
त्या वाटेच्या अटी शर्ती पचत नाही जगाला 

त्या वाटेची पात्रता येण्यास अजमावत असशील 
अन् फिरवत असशील पुन्हा पुन्हा माघारी मला
तर माझे एवढेच सांगणे आहे तुला 

रे काहीच वाव नाही उरला माझ्या प्रयत्नांना 
आणि मी शरणागत झालो आहे तुला 

त्यावरही तुला जर न्यायचे नसेल 
मला त्या वाटेला तुझी मर्जी मान्य आहे मला 
पण त्यामुळे डाग लागेल तुझ्या प्रतिष्ठेला

तेवढे तू जप तुझ्या पदवीला लपवून ठेव मला 
या माझ्या मागणीला ते तर सहजच जमेल तुला

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
कवितेसाठी कविता 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

शनिवार, १९ एप्रिल, २०२५

युगे (उपक्रमासाठी )

युगे (उपक्रमासाठी )
**************"
भेटले नाही प्रेम तरीही 
उगाचच म्हणत राहायचे 
तुझे माझे नाते सखी 
आहे बघ युगायुगाचे 

हा जन्म गेला तर काय 
नव्या जन्मी भेटू आपण 
नव्या जन्मी प्रीत पूर्णत्वा
बघ नेऊ नक्की आपण 

कुठल्या टाळक्यात राहणार 
पण कधी जन्मलो मेलो होतो
अन् नक्की हे ही ठाव नसते 
मेल्यावर पुन्हा जन्म असतो

पण जन्म पुनर्जन्माचीही 
सायकोथेरपी काम करते 
तुटल्या हृदयाचे जोडणे 
छान पैकी होऊन जाते 

तिच्या सुखी संसाराचे 
चाक नीट रुळावर राहते 
म्हणून मला ती भगवद्गीता 
तर खूप खूप आवडते 

पण कोणी विचारू नका बरे 
की माझेही असे काय होते ?
की हे तत्त्वज्ञानी युग बहाणे 
मजलागी असे एवढे आवडते
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ .

धावणे

धावणे
.*****
नको नको वाटते आता हे धावणे 
उगाच वाहणे दिनरात ॥

मातीवर माती थापूनिया माती 
होऊनिया माती जाणे-अंती ॥

भंगुर सुखाची मांडली आरास 
झाकून दुःखास ठेवलेली ॥

परी चाखताच चव कळू  येते
गळून पडते आवरण ॥

काय अवधूता सरेल हे स्वप्न 
उजाडून दिन कधीतरी ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

 

शुक्रवार, १८ एप्रिल, २०२५

अधिकार

अधिकार
*******
जाणतो मी दत्ता माझा अधिकार 
झालो भुमिभार तुजविण १

मजहून श्वान बरे भगवन 
पदी ते येवून बसे सुखे २

मज नाही ठाव कुठे तुझा गाव 
ज्ञानाचा अभाव सर्वकाळ३

घर नाही दार फिरे वणवण 
देहाला धरून रात्रंदिन:४

तूच तुझी वाट दाखव रे आता 
सरो आटापिटा संसाराचा ५

विक्रांत निरर्थ फिरे गरगरा 
धाव घे वासरा- साठी  माय ६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

बुधवार, १६ एप्रिल, २०२५

सूर्य

सूर्य 
****
दिशा पेटवून सूर्य 
होताच नामा निराळा 
ती वाट दिगंतरीची 
करुनी पायात गोळा ॥

ते स्वप्न चांदण्याचे
त्याला कसे कळावे 
मिरवून भास सारे 
गेले जिरून उमाळे ॥

होतेच रंग ते त्याचे 
ठाऊक त्या का नव्हते 
प्रत्येक अभ्रावरती .
अस्तित रेखले होते ॥

तो हट्ट विरक्त भगवा 
ती उग्र भव्य तपस्या 
चालणार किती युगे 
उरेल कोण पहाया ॥

मिळतो पूर्ण विराम 
हर एक आकाराला
शून्यास अर्थ असतो
का नसे ठाव कुणाला
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

सोमवार, १४ एप्रिल, २०२५

बाबा

प्रिय बाबासाहेब 
***********
कृतज्ञतेच्या किनाऱ्यावर येवुन 
तुम्हाला करतो आहे मी अभिवादन 
कुठलाही रंग कुठलाही झेंडा 
हातात घेतल्या वाचून 
तुम्ही  सागर आहात म्हणून 
तुम्ही आभाळ आहात म्हणून 
मनामनातील मनुष्य धर्माचे
तुम्ही शिल्पकार आहात म्हणून 

तुम्हाला अभिप्रेत असलेले जग 
आहे प्रतीक्षेत अजून 
तुम्हाला हवे असलेले बदल 
तसे जुबबी आहेत अजून 
संपूर्ण एकतेचे समानतेचे 
अवतरण बाकी आहे अजून 

पण इथे जे झाले आहे 
ते ही शब्दातीत आहे
शोषितांचे उत्थापन ही
एक क्रांतीच आहे 

एक चीरा खाली पडतो
तेव्हा बुरुज जातो ढासळत
माणसाला विलग करणारे 
ते तट होतीलच नेस्तनाबुत 

कारण तुमची स्वप्न ही
एका दृष्ट्याची स्वप्न आहे. 
आणि ती पूर्ण करणे हे 
दृष्टअदृष्टाचे कर्तव्य आहे.

माझ्या मनात उमटणाऱ्या 
त्या स्वप्नांच्या प्रतिबिंबासकट 
तुम्हाला पुन्हा पुन्हा नमन.

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

शनिवार, १२ एप्रिल, २०२५

माय

माऊली
*******
चालव माऊली तुझ्या वाटेवर 
जन्म पायावर उभा कर 

रांगलो बहुत घेऊनी आधार 
इथे आजवर काल्पनिक 

भयभीत जिणे चाललो चाकोरी 
दृढ व्यवहारी चिटकून 

कळू कळू येते माझे वेडेपण
झापड लावून चालणे ते 

कानी येते काही मंद तुझी साद
स्वप्न हृदयात उसळते 

पाहू नको अंत तुझ्या लेकराचा 
आक्रोश जीवाचा शांत करी 

करी तडातोडी पायीची ही बेडी 
येवुन तातडी कृपा कर 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

शुक्रवार, ११ एप्रिल, २०२५

भेट

भेट
***
तुझ्या डोळ्यांचे काजळ 
आणी जगात वादळ 
तुझ्या डोळ्यातील धार 
करी काळजात घर ॥१
नाते तुफानाचे तुझे 
गीत स्वच्छंद धारांचे 
देही भिनलेले वारे 
मनी पिसारे स्वप्नांचे ॥२
घोर वादळी तरीही 
ज्योत प्रेमळ निर्मळ 
आभा मिरवे कोवळ 
तेज प्रकाश सोज्वळ ॥३
तुझे येणे होते मनी 
जणू पागोळ्याची गाणी 
देह भिजल्या वाचून 
भरे ओंजळ स्पर्शानी ॥४
भेट क्षणाची मनाची 
जणू शुभ्र दामिनीची 
क्षण भेटीत अद्भुत 
घडे वर्षाच सुखाची ll५

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

गुरुवार, १० एप्रिल, २०२५

देणे

स्वाहा
****
हात लावता आगीस
बसे चटका जीवास 
खेळ नाही रे हा सोपा 
जन्म लागतो पणास ॥

ज्याला हवी उब थोडी 
त्याने दूरच राहावे 
तेल शोभेस उगाच
वर वर ना टाकावे ॥

असा पेटवून जाळ
मजा बसणे पाहत 
बरा नव्हे वेडेपणा  
खेळ पडे महागात ॥

स्वतः जळणे आणिक 
जगा जाळणे उगाच 
व्यर्थ मिरवणे असे
नच घडावे कधीच ॥ .

इथे सर्वस्वाचे देणे 
स्वाहा स्वधा स्वतः होणे 
नव्हे लौकिक बाजारी 
हे तो ईश्वराचे देणे ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
kavitesathikavita
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

मंगळवार, ८ एप्रिल, २०२५

ठेवा

ठेवा
***"
पुन्हा पुन्हा किती मागु तुला देवा 
देई माझा ठेवा 
मजलागी ॥१

देई रे भाकर एक चतकोर 
तुझ्या दारावर 
याचक मी ॥२

 देई रे चिमूट तुझिया धुनीची 
स्वप्न जगण्याची 
मिटे ज्यानी ॥३

तुझिया प्रेमाचा घास अमृताचा 
अर्थ असण्याचा 
कळो जेणे ॥४

विक्रांत तृषार्थ कृपेच्या सागरा 
यावा कळवळा 
तुजलागी ॥५

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

सोमवार, ७ एप्रिल, २०२५

गाणे

गाणे
****
काही उरली सुरली 
माझी निरोपाची गाणी
घेई उचलूनी हाती
देई दूर वा सोडुनी ॥१
मुठ करता रिकामी 
मुठ मुठ न उरते 
होते साठवले काही 
हळू खाली ओघळते ॥२
होय होते उद्यासाठी 
काही जपले ठेवले 
काळ बंधन ओखट 
बळे वाहूनिया नेले ॥३
रिक्त मनीचे आकाश 
सारे सुटूनिया पाश 
मन झेपावते तिथे 
जिथे केवळ प्रकाश ॥४
सरे करणे धावणे 
सरे मागणे रडणे 
गाठी उसवल्या अंती 
व्हावे गाण्याविना गाणे ॥५

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

राम

राम
***
राम प्रेमाचा पुतळा 
राम भक्तीचा जिव्हाळा 
राम तारतो सकळा 
भवसागरी ॥१
राम अयोध्येचा राजा 
धावे भक्ताचिया काजा 
गती अन्य न मनुजा 
रामा विना ॥२
राम म्हणता म्हणता 
चुके यम दारवठा 
मोक्ष चालता चालता 
हातात येई ॥३
म्हणा राम एकवार 
करा संसार हा पार  
साऱ्या शास्त्राचे हे सार 
रामनाम ॥४
रामनामी सुखावला
खोटा संसार खुंटला 
उरे विक्रांत एकला 
अंतर्यामि ॥ ५

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

शनिवार, ५ एप्रिल, २०२५

नशीब( उपक्रमासाठी)

नशीब   (उपक्रमासाठी  )
*******
घडणाऱ्या घटनांचा अर्थ कळत नाही 
क्रम उमजत नाही 
कारण मीमांसा कळत नाही 
बोल कुणाला देता येत नाही 
पण मग कुणीतरी हवेच ना 
जबाबदारी घ्यायला 
साऱ्या घटनाक्रमाची 
दुःखाची सुखाची रोगाची त्रासाची 
अनपेक्षित प्रसंगाची 
अशावेळी उभा केला जातो 
आगा पिछा नसलेला रंग रूप नसलेला 
तरीही हजार रंगात रंगवलेला 
एक नायक बहुदा खलनायक 
सारे दोष द्यायला 
नशीब म्हणतात त्याला 

जीवन आहे अपघातांची मालिका 
प्रयत्नांचा पराकाष्ठा करूनही 
न कळणाऱ्या हाती न लागणाऱ्या 
निर्णयाची गाथा 
आणि क्वचित कुणाच्या हाती येणाऱ्या 
अलिबाबाची गुहा
खरंच नशिबाचा कन्सेप्ट नसता तर
ही संकल्पना नसती तर
तर दुःखाचं गाठोड बांधून 
झोपताच नसतं आलं जगाला 
वावच नसता मिळाला 
कुणाला उद्याची स्वप्न पाहायला

नशीब आपल्याला  हा नशिबाचा 
हा प्रारब्धाचा कन्सेप्ट मिळाला आहे.
खरा आहे की खोटा आहे 
कुणास ठावूक 
पण त्याला न नाकारलेलेच बर
अन्यथा जीवन ठरेल 
केवळ एक अपघात 
कारण मीमांसा नसलेला.
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  
☘☘☘☘ 🕉️ 

सूत्र

सूत्र ***** देऊन सूत्र जीवनाची सारी तुझ्या हातात  आता मी रे निवांत आहे वाहत श्वासात जगणे चालू आहे नि धावणेही चालू आहे यशापयश दोघ...