संगीता देशपांडे

संगीता देशपांडे ( निवृती दिन )

 ************

मोगरा पाहिला की मला 

दोन व्यक्तींची प्रकर्षाने आठवण येते 

एक म्हणजे ज्ञानेश्वर माऊली 

आणि दुसरी म्हणजे संगीता माऊली .

त्यापैकी पहिल्या आठवणीला 

सद्गुरूचा परमार्थिक स्पर्श आहे 

तर दुसऱ्या आठवणीला 

निखळ मैत्रीचा आनंदाचा स्पर्श आहे

संगीता दारातून ऑफिसमध्ये येताच

उधळला जायचा मोगऱ्याचा दरवळ 

आणि वातावरणात खळाळायची 

एक चैतन्याची प्रसन्न लहर 

 

तीच ऋजुता अन  तेच मार्दव मोगऱ्याचे 

तीच प्रफुल्लता अन शुभ्रता सद्गुणाची

ओसंडायची तिच्या शब्दात

तसेच स्नेहाचे मैत्रीचे मदतीचे आपुलकीचे

चांदणं पसरायचे तिच्या वागण्यात 

रती मॅडम म्हणायच्या 

संगीता तू इतनी अच्छी क्यू है ?

तेव्हा ती संकोचायची थोडी सुखावून 

काहीतरीच काय म्हणून 

द्यायची प्रतिक्रिया अवघडून

ते आठवतय मला अजून 

खरंतर मी नाही म्हणू शकलो 

हे वाक्य तिला कधीच !

पण मनात मात्र उमटायचा 

तोच भावार्थ कितीतरी वेळा .

खरंतर रती मॅडम हे वाक्य मला 

कुठल्या पारितोषिकापेक्षाही श्रेष्ठ वाटत

या वाक्यातच तिच्या व्यक्तिमत्त्वाच

संपूर्ण प्रतिबिंब पडत

संगीताच्या कामात असायची 

तत्परता अचूकतेचा ध्यास  कामाप्रती आवड 

कर्तव्यावी जाणीव अन संपूर्ण योगदान 

खरंच याहून अधिक काय लागते 

कामांमध्ये आनंद घ्यायला 

मी जेव्हा पाहतो माझ्या मनातील 

आदर्श आणि हवेसे 

मित्र कर्मचारी सहकारी 

कि ज्यांच्याकडे जाऊन  

सहजच भेटावे बोलावे वाटते 

एका निरपेक्ष आत्मियतेने 

या सर्व मित्रांच्या यादीत 

संगीताचा नंबर खूपच वरचा लागेल .

कधी कधी वाटते संगीताच्या 

स्वभावाचे आणि वृत्तीचे 

खूप क्लोन करून ठेवले पाहिजे 

या महानगरपालिकेत

तर मग ही मनपा होईल

स्वर्ग भूमीच सर्वांसाठी 

तेव्हा देतील धन्यवाद 

इथे येणारे सर्व रुग्ण 

तसेच रुग्णातलातील

कामगार आणि अधिकारीही 

त्या वृत्ती  विशिष्ट क्लोनला

म्हणजेच तुला आणि तुझ्या कामाला

पुन: पुन्हा  आणि पुनः पुन्हा

जे आम्ही देत आहोत तुला

पुन: पुन्हा . पुनः पुन्हा आणि पुनः पुन्हा

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  

☘☘☘☘ 🕉️ .

प्रदीप पुजारी

प्रदीप पुजारी 

*********"

नितळ प्रसन्न पाण्याचा झरा आहे 

प्रदीप पुजारी 

सदैव हसमुख आणि प्रसन्न मनाचा 

अजातशत्रू चतूर पापभिरू प्रसंगावधनी 

प्रामाणिक आणि कष्टाळू 

खरंतर तो म तु . अगरवालचा

 इनसायक्लोपीडिया आहे

 इथली प्रत्येक व्यक्ती चांगली की वाईट 

बरी की वाया गेलेली आळशी की बिनकामाची 

 कष्टाळू की  किमानदार 

त्याचा अंदाज न चुकणारा 

त्याचा सल्ला सदैव उपयोगी पडणारा 

त्याचे बोलणे सदैव नम्र मृदू मवाळ 

नैसर्गिक मधाळ 

त्याची विनंती धुडकावणे तर

ब्रह्मदेवालाही जमणार नाही 

त्याला काळ वेळ माणसे प्रसंगाची 

अचूक माहिती असूनही ,

आतील व बाहेरील ज्ञान असूनही 

त्याचे प्रदर्शन ते करीत नसत

**१

गेल्या 25 वर्षातील रुग्णालयातील

साऱ्या महत्त्वाच्या घटना त्यांना माहित आहेत 

त्याचे कारणे माहित आहेत 

त्याचे व निकाल व तोडगे त्यांना माहित आहेत  

पुढे येऊ घालणारे कॉमप्लिकेशनही माहित आहेत

 इथे प्रत्येकाला प्रदीप हा आपला 

आपल्या गोटातला माणूस वाटतो 

प्रत्येक प्रमुख वैद्यकीय अधिकाऱ्याला 

प्रदीप उजवा हात वाटतो 

तो त्यांची सारी गुपित मनात ठेवायचा 

किंबहुना प्रत्येक प्रमुख वैद्यकीय अधिकाऱ्याचा

तो हनुमान होता तो विदुर होता इसाप होता 

चाणक्य होता आणि कृष्णही होता 

समोरचा सीएमओ कसाही असो 

अगदी धृतराष्ट्र असला तरीही 

तो त्याच्या हिताच्या गोष्टी त्यांना सांगायचा 

ते सांगताना तो इसाप नीतीचे धडेही द्यायला 

कारण त्याला माणसाच्या चांगल्या व वाईट

 दोन्ही गोष्टी माहित असायच्या 

साम-दाम भेट दंड या 

जगातील रिती पक्केपणी ज्ञात होत्या 

आणि  कुणी ऐकत नसेल तर ते सोडूनही देणारा

मनात न ठेवणारा वाईट वाटून न घेणारा 

तटस्थता हा गुण ही त्याच्यात आहे 

**२

तसा प्रदीप पक्का बैठकीतला

 समर्थांचा आकाश हृदयात बांधून घेतलेला 

ओंजळीत जमलेले ते आकाश 

कौतुकाने मिरवणारा दुसऱ्याला दाखवणारा 

आणि वाटणारा ही

त्याचे ते इवलालेसे सत्संग मन प्रसन्न करून 

टाकणारे थंडगार वायूच्या झुळूकीगत .

सारं काही  विसरवणारे 

खरंतर 72 नंबर आणि प्रदीप यांचे नाते 

म्हणजे म्यान आणि तलवारीचे होते 

टाळ आणि मृदुंगाचे होते 

फाईल व पेपरचे होते 

प्रमुख वैद्यकीय अधिकारी येत होते जात होते 

पण बहात्तर नंबरच्या खुर्चीशी

प्रदीपचे इमान चिरस्थायी होते 

अगरवाल मधील सर्वांचा लाडक्या 

आवडत्या माणसासाठी जर मतदान केले 

तर प्रदीप त्यात पहिला नंबर येईल 

या त मला मुळीच शंका नाही 

**३

आता प्रदीप रिटायर होतोय

अर्थात ते खरे वाटत नाही 

पण त्याची ती शीडशीडत चपळ 

लगबगीने जाणारी हातात फायलीपी 

पिशवी सांभाळणारी अशी मूर्ती 

आपल्याला रोज ड्युटीवर दिसणार नाही 

पण त्यांनी लावलेल्या लळा आपुलकी प्रेम 

हे अबाधित राहील 

ते प्रेम त्यांना इकडे बोलावीत राहील 

आणि आपली भेट घडत राहीन 

यात संशय नाही 

या जुळलेल्या मैत्रीच्या प्रेमाच्या स्नेहाच्या

तारा झंकारत राहो 

तसेच त्यांना निवृत्तीनंतर सुख समाधान 

आनंद राहो त्यांची प्रकृती आरोग्य राहो 

त्यांच्या समर्थांच्या बैठकी रंगत राहो 

हीच प्रार्थना

**४

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 

https://kavitesathikavita.blogspot.com  .

☘☘☘☘ 🕉️