****
दिशा पेटवून सूर्य
होताच नामा निराळा
ती वाट दिगंतरीची
करुनी पायात गोळा ॥
ते स्वप्न चांदण्याचे
त्याला कसे कळावे
मिरवून भास सारे
गेले जिरून उमाळे ॥
होतेच रंग ते त्याचे
ठाऊक त्या का नव्हते
प्रत्येक अभ्रावरती .
अस्तित रेखले होते ॥
तो हट्ट विरक्त भगवा
ती उग्र भव्य तपस्या
चालणार किती युगे
उरेल कोण पहाया ॥
मिळतो पूर्ण विराम
हर एक आकाराला
शून्यास अर्थ असतो
का नसे ठाव कुणाला
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘ 🕉️
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा