ॲबस्ट्रक्ट
********
शक्यता आणि गृहीतकांचे हातातून उडून गेलेले पेपर
दिसत आहे डोळ्यांना दूरवर
फडफडतांना वाऱ्यावर
त्यातील एकही शक्यता
आता शक्य राहिलेली नाही
आणि एकही गृहीतक
अस्तित्वात आलेलं नाही
आताही आहे हातात
काही नवे कोरे पेपर
पण वाटतच नाही
की लिहावे काही त्यावर
जगण्यासाठी लिहिलेल्या
कित्येक योजना केलेल्या कामना
तुटलेल्या ओळींचे कपटे होऊन
आडवत असतात वाटा
घेऊन जाणाऱ्या स्वप्नांना
खरंतर त्यांनाही माहित असते
त्यांची ती अटळ अपूर्णता
आणि अपूर्णतेची ती टोचणी
जी थांबवते चित्ता
पुनःपुन्हा लिहिता लिहिता
तरीही आवडलेले हृदयात ठसलेले
ते प्रसंग ती जागा अन ते चेहरे
तरळतात मनात पुन्हा पुन्हा
अन त्यांच्या कविता होतात
मग लिहली जातात
खुळे पणाची धूसर धुरकट
अतृप्त स्वप्नांची काही ॲबस्ट्रक्ट
जी नेतात धरून हात हातात
नेणीवेच्या साम्राज्यात
सुखदुःखाच्या अतीत
तेच फक्त माझे जग असते
खरे तर मीच माझे जग असते
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com .
☘☘☘☘ 🕉️ .
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा