मंगळवार, ४ जून, २०२४

अतृप्ती

 
अतृप्ती
******
कशासाठी हवा मज 
व्यर्थ सोहळा लांबला
मिटलेल्या सुखामध्ये 
जन्म उगाच चालला ॥
थिजलेले मज्जातंतू 
मंद चेतनेचे द्वार 
वाहतोय क्षण संथ 
अवाक्यात रे अखेर ॥
फुललेल्या ताटव्याचा
रंग गंध सभोवार
धजावेना मनपण 
स्पर्शण्यास हळुवार ॥
म्हणतात कोणी जरी 
क्षणाक्षणा उपभोगा 
भोगातून येई पण
अतृप्तीचं पुन्हा जगा ॥
अतृप्तीचे महाद्वार 
कसे काय ओलांडावे 
दत्तात्रेया तुझ्या द्वारी  
मन कसे वसवावे ॥
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com  .
☘☘☘☘ 🕉️ 

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

पुन्हा एकदा

पुन्हा एकदा ********* पुन्हा एकदा आकाश चांदण्यांनी भरून गेले  पुन्हा अनाम सुखाने मन बहरून गेले ॥ तेच स्थळ तीच भेट देहातील आवेग थ...