अतृप्ती
******
कशासाठी हवा मज व्यर्थ सोहळा लांबला
मिटलेल्या सुखामध्ये
जन्म उगाच चालला ॥
थिजलेले मज्जातंतू
मंद चेतनेचे द्वार
वाहतोय क्षण संथ
अवाक्यात रे अखेर ॥
फुललेल्या ताटव्याचा
रंग गंध सभोवार
धजावेना मनपण
स्पर्शण्यास हळुवार ॥
म्हणतात कोणी जरी
क्षणाक्षणा उपभोगा
भोगातून येई पण
अतृप्तीचं पुन्हा जगा ॥
अतृप्तीचे महाद्वार
कसे काय ओलांडावे
दत्तात्रेया तुझ्या द्वारी
मन कसे वसवावे ॥
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com .
☘☘☘☘ 🕉️
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा