दरवळ
*******
तू एक दरवळ होऊन सभोवत
असते वावरत
आणि मी माझे
आभाळ सावरत
असतो त्यात
मन ज्या म्हणती
तेही नसते
नच सापडते
तुझे पणाचे
कोंदण भोवती
दिशा उजळती
तुझी ओळख
मनात मुरते
अन गाणे होते
कधी न सरावा
आषाढ वाटतो
तो घन मी होतो
तुझे असणे
पुरते मजला
या जगण्याला
आणि बहाणे
सार्याच सुखाचे
होतात साचे
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा