जाणे सामोरी
**********
जाळे संसार वेदना
तीच आठव नकोशी
गोड सावळ्या डोळ्यांना
स्वप्न हरवती कुठे
कुणा सांगता येईना
दोन पाऊल सुखाची
कुणा माझी म्हणावेना
मन गुंतवावे कुठे
आत वळू नच देता
झूल सुखाची देखण्या
घ्यावी जगी वावरता
जग द्वाड हे कुठले
उभे ठाकले छळाया
साव होऊनीया लुच्चे
संधी पाहती लुटाया
मंद दिव्याचा आधार
तुझा किती टिकणार
अन शिणले भागले
पाय किती चालणार
जिणे थांबते का कधी
जन्म नाकारुन असा
जाणे सामोरे सार्‍याला
हाच जीवनाचा वसा
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘.५६१
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा