शनिवार, २७ ऑगस्ट, २०२२

मीच का ?

मीच का?

खिन्न वाटा जीवनाच्या 
मज सांभाळत नाही 
सावलीचे झाड कुठे 
मज सापडत नाही 

सोस जीवाला सुखाचा
गाठणे ते होत नाही
स्वप्न हाती येत नाही
चालणे थांबत नाही 

सरतोच दिन अन 
रात्र ती  राहत नाही 
पूर्णतेची आस माझी
पूर्णत्वास येत नाही 

दिले दान जीवनाने 
टाळता रे येत नाही 
मीच का रे मीच का रे ?
प्रश्न हे संपत नाही 

धुंडले अन बांधले 
चित्त साऱ्या सुखांनाही 
करूनिया लाख यत्न
गाठ का बसत नाही 

दिसतेच सुख जरी
बाजरी मांडले काही
असून खिशात दाम 
मज घेववत नाही


🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘..

स्वामीमाय



स्वामीमाय
*******

कैसे स्वामीमाय तुम्हा म्या वर्णावे
आकाश मोजावे कैसे हाती ॥१

माझिया शब्दांचे इवले भांडार 
तुम्हा पायावर वाहियले ॥२

काय त्याचे मोल जरी ना जाणतो 
परी उधळतो वारंवार ॥३

मातीच्या भांड्यात मातीची व्यंजने
घेई कौतुकाने माय हाती ॥४

तैसी माझी बोल करावे स्वीकार 
तुम्ही कृपाकर मायबाप ॥५

विक्रांत वर्णाया जरी उताविळ 
स्वामीच केवळ वदवते॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘..

गुरुवार, २५ ऑगस्ट, २०२२

सुखाच्या गोष्टी

सुखाच्या गोष्टी
*************
हव्या सर्वकाळ  सुखाच्या या गोष्टी 
अस्तित्वाची स्मृती विसराया ॥१

कळल्या वाचून ओघळतो काळ 
विझतोच जाळ क्षणोक्षणी ॥२

अटळ अंताची  चाहूल मनात 
घडावा सुखांत तोही वाटे ॥३

अश्या या सुखाची  रोम रोमी उर्मी 
येतात उठूनी रात्रंदिनी॥४

घडणे ही खोटे सरणे ही खोटे 
नर्तन ते लाटे चाले सदा ॥५

मनाच्या या गोष्टी मना न कळती 
वारे घोंगावती दिन रात ॥६

उमटण्या आधी प्रतिमेचा अंत 
होय आरश्यात काय कधी ॥७

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘.

बुधवार, २४ ऑगस्ट, २०२२

स्वामी पदी

श्रीस्वामीं पदी
**************

श्रीस्वामींच्या पदी
केली मी विनंती 
सदा देई भक्ती 
निष्कलंक ॥१
सांभाळ या भक्ता 
शरण जो आला
जाणून कीर्तीला
तुझ्या बापा ॥२
जाणतो जरी या
शब्दांच्या वाचून 
घेशी उचलून
निज दासा ॥३
पण काय करू
बोलल्या वाचून 
राहते ना मन 
तुज लागी ॥४
तुझिया कृपेला 
जरी पार नाही 
कळ थोडी तीही
 सोसवेना ॥ ५
विक्रांता स्वामींनी
पदरी घेतला 
आपलासा केला
धन्य झाला॥६


🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘.

मंगळवार, २३ ऑगस्ट, २०२२

पेलवेना


पेलवेना
******

तुटलेल्या वाटे चालणे ते कुडे
परी तेही घडे 
कुठल्या प्रारब्धे

तिथे दूरवर चांदणे सुंदर 
परी पंखावर 
ओझे हे मणाचे 

सावळे सुंदर स्वप्न डोळ्यावर 
परी ओठावर
उतरेना शब्द  

दत्त चालवतो म्हणून चालतो
अन्यथा घडतो 
एक कडेलोट

विक्रांता भक्तीची कृपाच देवाची
आजची उद्याची
सरू गेली चिंता

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘.

सोमवार, २२ ऑगस्ट, २०२२

कृष्ण स्मरण


कृष्ण स्मरण
***********

कृष्ण भक्तीचे अंगण
कृष्ण कृपेचे कारण 
कृष्ण ज्ञानाचे सिंचन 
भगवत गीती ॥
कृष्ण कर्माची जाणीव 
कृष्ण योगाची राणीव 
कृष्ण प्रेमाची सोलीव 
मूर्त साकार ॥
कृष्ण मैत्रीचा आधार 
कृष्ण प्रीतीचा आकार 
कृष्ण कैवल्य साचार 
डोळ्यापुढती ॥
कृष्ण दुष्टांस वधिता 
कृष्ण भक्तांस रक्षिता 
कृष्ण धर्म संस्थापिता 
पुरुषोत्तम ॥
कृष्ण कुटील निर्मळ
कृष्ण जटिल मोकळ 
कृष्ण सलील आभाळ 
अपरंपार ॥
कृष्ण आकलना पार 
कृष्ण अध्यात्माचे सार 
कृष्ण काळजाची तार
भक्ताचिया ॥
कृष्णा सदैव भजावे 
कृष्णा हृदयी धरावे 
कृष्णा विना न राहावे 
क्षणभरही ॥
कृष्ण चरित्र सुगंध 
कृष्ण भक्तीचे अभंग 
कृष्ण जीवनाचा रंग 
अवघा व्हावा ॥
कृष्ण ठेवुनिया चित्ती 
मागे भक्तीसाठी भक्ती
अन्य नको या विक्रांती
काही देऊस॥
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘.


शनिवार, २० ऑगस्ट, २०२२

सश्याची शिंगे

सश्याची शिंगे
********
रे या जगी सुखे त्यालाच मिळाली
सश्याची शिंगे ज्यांनी की पाहिली  ॥१॥

छान असतात गोड दिसतात 
सुख दावेदारअसे म्हणतात ॥२॥

तेव्हापासून मी त्या शोधू लागलो
रोज त्याची स्वप्ने ही पाहू लागलो  ॥३॥

रानीवनी दुकानी सार्‍या हिंडलो
देतो सांगा भाव ज्या त्यास बोललो  ॥४॥

पण ते सारे होते चलाख चोर 
आगावू घेवून जाहले पसार ॥ ५॥

त्राण हरवले धन गमावले  
सारे यत्न माझे ते वाया गेले॥६॥

जो तो मज विचारू हे लागला
शिंगाचा ससा काय हो मिळाला॥७॥

मी हि मग तया खूप कंटाळलो
हो भेटला उगाच म्हणू लागलो ॥८॥

तेव्हापासून त्या त्रासातून सुटलो
सुखात एक असा गणला गेलो  ॥९॥

पण त्या कधी न पाहील्या सश्याचे 
कौतुक जे का माझ्या वेड्या मनाचे॥१०॥
 
कधी ना सरले मनात रूजले
शोधती डोळे अजून न थकले ॥११॥

दत्ता शोध हा नसलेल्या गोष्टीचा  
सांग कधी थांबायचा विक्रांतचा ॥१२॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘.





शुक्रवार, १९ ऑगस्ट, २०२२

इवली परी


इवली परी
********:

इवल्या परीचे  इवलेसे घर 
इवलेसे दार जरतारी ॥१
इवल्या परीचा इवला संसार 
खाणे कणभर मोती चारा ॥२
इवल्या परीचे पंख मखमली 
सजणे कुसरी हळुवार ॥३
इवल्या परीच्या हाती जादूगरी 
स्वप्नांची नगरी दावी जीवा ॥४
माझिया प्रेमाने कुण्या एकादिनी 
दुनिया सोडूनी आली घरी ॥५
कोण असे ती ग नकोस विचारू 
तूच ते पाखरू मनोहर ॥६
विस्फारून डोळे गिरकी ती घेई 
सांगण्याची घाई जगताला ॥७
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘.

गुरुवार, १८ ऑगस्ट, २०२२

कृष्णस्पंद

कृष्णस्पंद
******::

राधेच्या मनी 
नित कृष्णगाणी 
रिमझिमती नव-
श्रावण होवूनी

कृष्णा आधीही
कृष्ण होता
कृष्ण राहीला
कृष्ण जाता 

त्या कृष्णाच्या 
रूपावरती 
विश्व  उमलती 
आणिक जाती 

राधेविन का 
कृष्ण असतो  
कृष्णाविन न
राधे अर्थ तो  

अनंत कृष्ण 
अनंत राधा 
अनंत गाणी 
अनंत जगता 

कृष्ण स्पंद 
ज्याला कळतो 
तो राधाच
होवून जातो 

 
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘.



मंगळवार, १६ ऑगस्ट, २०२२

दत्त निवारी

दत्त निवारी
********

दुःखास निवारी देैन्यास विदारी
दारिद्रता सारी दत्त दूर करी ॥१

तयाला शरण जाता भक्तजन 
अकाली मरण येणार कुठून॥२

लोभाचे हनन क्रोधाचे ज्वलन 
काम उच्चाटन करी दयाघन ॥३

जरी तू पतित लोभाच्या मातीत 
जाशी हरवित साधना फलित ॥४

तरी तो निवारी सांभाळी सावरी 
प्रभू सर्व काळी धरूनिया करी ॥५

विक्रांत तयाच्या ऐकून किर्तीला
शरण रिघाला जीव आसावला ॥६


🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘.

सोमवार, १५ ऑगस्ट, २०२२

स्वामी स्वरूपानंद

स्वामी स्वरूपानंद (पावस) १५ ऑगष्ट 
*******************

स्वरूपी राहिले आनंद होऊन 
देह पांघरून जगासाठी ॥१

सोहं मंत्रराज सगुण साकार 
घेई अवतार जणू इथे ॥२

उच्च जीवनाचे ध्येय मानवाचे 
फलद्रूप साचे झाले इथे ॥३

सहज शब्दात प्रकटले गूढ
परमार्थ पथ उजू झाले ॥४

कोवळ कोमल मोगरा कर्दळ 
गुलाब कमळ उमलले ॥५

सार गीतार्थाचे योगाचे ज्ञानाचे 
झाले जगताचे संजीवन ॥६

आजन्म विक्रांत असे ऋणी त्यांचा 
मन गाभाऱ्याचा नंदादीप ॥७

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘.

विझली सुखे


विझली सुखे
**********

विझलेल्या त्या सुखांचे
कोळसे मी वेचतांना 
माखलेले हात काळे 
शुभ्र वस्त्रा पुसतांना 

जाहलो मलीन उगा
पुन्हा सुख शोधतांना 
मिरवितो जगात नि
जुन्याच त्या लांछनांना 

हाय कोणा काय सांगू 
रिक्ततेत जळतांना 
पूर्णतेची तीच ओढ 
पुन्हा पुन्हा डसतांना 

शब्द रूप स्पर्श यांच्या
मार्गीकेत फिरतांना 
पसरून झोळी तीच
करतो का मी याचना 

कोण हवे कशासाठी 
तुटलेल्या सुमनांना 
मृतिकेचा स्पर्श अंती 
कवटाळतो जीवना 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘.


रविवार, १४ ऑगस्ट, २०२२

दक्षिण द्वार


दक्षिण द्वार
*********

द्वार दक्षिणेचे जल 
होते वाहत वरून 
देह पाण्यात डुंबून 
होतो पायरी धरून 

वाटे सरावे जीवन 
जावे इथेच संपून 
कृष्णा पाण्यात इथल्या 
देह जावा हरवून 

परी घडले ना रे ते 
आलो वर उसळून 
भोवती अथांग माय
होती पाहत हसून 

हट्ट धरला परत 
एक डुबकी परत 
आलो वरती परत 
देह मनाच्या सोबत 

बरे ठिक महाराज 
म्हटलो सोडून हट्ट 
घेई ठेवून मागणे 
हेच प्रार्थतो विक्रांत 


🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘.

शनिवार, १३ ऑगस्ट, २०२२

भाग्याची कविता


भाग्याची कविता
*************
त्या जुन्या घरासम देवालयी 
भक्तीने भारावली जेव्हा ती गेली 
देवीच्या रूपात तिला आई भेटली 
सात्विकता हृदयात होती उचंबळली
प्रेमसरिता डोळ्यात ओघळून आली

देवीला साडी वाहियाला खण 
हार फुले दिवा लाविले कुंकुम 
कडकडून अन दिेले अलिंगन
भक्ती भावाने करून नमन 
निघाली ती बळे पाय जडावून 

तोच एक कामकरी वृद्धा देवळात आली 
गोड बोलून एखादी साडी दे म्हटली 
हिनेही सहजच सोबत आणलेली 
दुसरी साडी तिला दिली 
तेव्हा तिच्या डोळ्यात उचंबळली
पौर्णिमा हिला दिसली
हसून मग ती म्हणाली 
मी इथेच असते  येत जा भेटत जाईल 
आणि बाहेरही पडली आली तशी गेली 
मागे तिच्या ही सुद्धा सहज बाहेर आली 
पाहते तो 
देवळाच्या बाहेर 
कोणीच नव्हते दूरवर 
कोण ती कुठली कुठूनिया आली 
लगेचच अशी कशी कुठे गेली 
क्षणभर अवाक हि क्षणभर गोंधळली 
आणि अचानक मनी उमजली 
येऊन ती आई भेटूनिया गेली 
प्रेमाला तिच्या जणू पोच ती मिळाली 
डोळ्यात पाणी उभ्या रोमावळी
दाटून ये कंठ देही वीज भरली 
भाग्याची कविता शब्दावीन लिहिली.


🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘.

शुक्रवार, १२ ऑगस्ट, २०२२

सुख दु:ख


सुख दु:ख
******
सुखही माझे दुःखही माझे 
अरे नच ओझे डोक्यावरी ॥१

सुखास मागता दुःखास  टाळता 
येतसे जडता जगण्याला ॥२

सुख दुःखाविना जन्म ना कोणाला 
कृष्ण राघवाला सुटका ना ॥३

डावा थांबताच उजवा चालला 
प्रवास घडला पावूलांना ॥४

सुखाचे आभार दुःखाचे आभार 
जीवन साचार शिकवती॥५

विक्रांता प्रवास दत्ताला भेटणे 
बाकी सारे उणे पथी आल्या॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘.

कळले तर


कळले तर
********

जे हवे ते 
सदैव
हातातुन 
निसटावे 

जे मागावे 
दैवा ते  
कधी न 
मिळावे 

या ऐशा
जीवनाचे
कौतुक ते
कुणी करावे 

भकेल्या पोटा
अन्न अंती 
हेच तत्वज्ञान 
खरे असावे 
  
मिळे जे 
जगण्यास 
ते गुमान
स्वीकारावे 

हे जीवन 
हे जगणे
कुणी मागीतले 
का मिळाले 

...तर असू दे 
जगून घे 
कळले तर
बघून ये 

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘.

आसावरी ताईच्या कवितेचे रस ग्रहन

*मावळत्या दर क्षणात*  (रसग्रहन)
****

मावळत्या दर क्षणात
उगवतसे बिंब नवे
पण दिव्यास मालवत्या
स्नेहाचे तेल हवे

देहस्वी ऐहिकास
नवनवीन श्वास हवा
घरभिंती सजवाया
जगण्याचा कैफ हवा

भोवळले जग सगळे
भीतीने गारठले
अन तशात एक मोर
पावसात नाचतसे

विस्कटते स्वप्न एक
तोच दुजे अवतरते
सळसळती उंच लाट
वेगाने ओसरते 

आवर्तन हे असेच
चाललेय नेमाने
या विराट योजनेस 
अर्पावे हे 'असणे'..!
***
आसावरी काकडे
३०.४.२०२१

मनात खोलवर रुजलेली नश्वरते ची जाणीव आणि त्या जाणीवेवर विवेकाने, प्रज्ञेने, अभ्यासाने  व चिंतनाने केलेली मात असे या कवितेचे स्वरूप मला जाणवते.
काळ हे मापक तसे सापेक्ष असते. सूर्य बिंब मावळत असते म्हणजे क्षणाक्षणाने सूर्य ही विझत असतो तरी दुसरीकडे आपल्याला तो नवा दिसत असतो. 
अन आपल्या दृष्टीने सूर्याचा काळ प्रचंड मोठा हजारो वर्षाचा असल्यामुळे  आपण तो अमरत्वामध्ये मोडू शकतो पण दिवा जो आहे तो आपल्यासमोर पेटत असतो आणि विझत असतो खरंतर सूर्याचे आणि ज्योतीचे पेटणे आणि विझणे या दोन्हीही गोष्टी जरी एकच असले तरी आपल्या काळ परिमाणात जी गोष्ट आपल्या हातात असते ती आपण  सकारात्मक रित्या करून  तिचा आनंद घ्यावा.म्हणजे दिव्याला तेल घालणे.

आपले ऐहीक जीवन हे देह आश्रित आहे आणि या  जीवनात अर्थ, मजा,उत्साह मिळत असतो तो नवनव्या गोष्टींमुळे . नाविन्यातच खरे जगणे असते. याशिवाय त्या जगण्यात आपण आपला कैफ ,धुंदी आसक्ती आवड उतरावी लागते छंद जोपासावे लागतात. तरच ते जगणं सुंदर होते

कवयित्री म्हणतात की भोवताचे जग जरी  गारठलेले घाबरलेले दु:खामध्ये व्यथेमध्ये अडकलेले आहे.तरी तिथे पावुस आहे अन त्यात एक मोर नाचत आहे आणि हा मोर म्हणजे मानवी मनातील आनंदाचे ,जीवन इच्छेचे प्रतीक आहे

पाण्याची एक लाट उंच उसळते आणि दुसऱ्या क्षणी ती पुन्हा खाली उतरते मानवी मनामध्ये स्वप्नांची मालिका चालू असते. मन एक स्वप्न पाहते व ते पूर्ण करण्यासाठी आटापिटा करते कधी कधी ते स्वप्न पूर्ण होते कधी नाही.आणि मग ते संपूर्णपणे एका उंचीवरून ते नाहीसेही होते. आणि मनात पुन्हा एकदा दुसरे स्वप्न उगवते ही मालिका सदैव चालू असते प्रत्येक मनात चालू असते

एकदा का हे जीवनाचे तथ्य मनाने स्वीकारले आणि त्या तथ्यानुसार जीवन  जगण्याला सामोरे गेले म्हणजे त्या जगण्यातील नैराश्यता निघून जाते आणि जीवनाच्या सुरात सूर मिसळून आनंदाने जगणे होते 

आपण असण्याच्या अगोदरही हे जीवन हजारो वर्षापासून चालू होते आणि आपण गेल्यावर सुद्धा हजारो वर्ष जीवन चालू राहील कदाचित त्याच्यामध्ये मानव प्राणी नसेल ही पण जीवन चालू राहील . तर अशा या अनंत जीवनातील, आपण एक क्षणभरचे कणभर अस्तित्व आहोत ,हे आपल्या अस्तित्वाचे असणे विना क्लेश स्वीकारणे, यासाठी मोठी समज असावी लागते .
अन या समजे मध्येच प्रज्ञेचा  उदय असतो.
तो इथे न लिहताही अधोरेखीत होतो.

विक्रांत तिकोणे 

बुधवार, १० ऑगस्ट, २०२२

पाचवा पुरुषार्थ


पाचवा पुरुषार्थ
****::::******

मिळे ते स्वीकार
केले समाधाने
जगलो सुखाने
 प्राप्त  जे ते ॥

दु:खाला नकार 
कधी ना दिधला
रोष न धरला 
अभावाचा ॥

इंद्रिया आधीन
झालिया वाचून 
इंद्रिया तोषून
शांत झालो ॥

अहो ते जगणे 
देवाजीचे देणे 
तयात वाहने 
त्याची मर्जी ॥

चारी पुरुषार्थ 
धर्मे निरोपिले 
जगता ते आले 
हे हि कृपा ॥

विक्रांता स्वीकार 
चारीही घडला
भक्तीचा उरला
पाचवा तो ॥

देई दत्तात्रेया 
उरले ते दान 
उभा मी घेवून
झोळी उभा ॥

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘.

मंगळवार, ९ ऑगस्ट, २०२२

गुज सांग


गुज
****

गूढ ते संकेत काही देवा तुझें 
मज कळायचे कैसे काय ॥१

आम्ही तो अजान संसारी पांथस्थ 
तुझे हृदगत केसे जाणू ॥२

जाणवते आत काही हुरहूर 
अस्वस्थ काहूर मनी दाटे॥३

काही लागो लाग तुझ्या निरोपाचा 
मज जगण्याचा अर्थ कळो ॥४

ज्ञानदेव माय धरूनिया कर 
करी गं सुकर आडमार्ग.॥५

विक्रांत उनाड फिरे  रानमाळ 
घेऊनी जवळ गुज सांग ॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘.

सोमवार, ८ ऑगस्ट, २०२२

Not yours


Not yours
********:
When she is with you
but not yours, 
what will you do?
One can't drag love,
One can't beg love,
One can't hire love.
.
Now, eyes are not glittering, 
touches are not sparking, 
a cold wave is sprawling, 
and insensitivity is crawling. 
Oh then, what will you do?

The dream land is collapsed 
Shattered  pieces are scattered
Sharp edges of ego is hurting
rude memories are pricking.
The old poems of her  are torn,
adoring letters are forgotten

And you still want those days.
That full rainbow,
that  golden dews, 
the green avenues
and colourful flowers

But all over there 
is only cold winter 
Oh then, what will you do?

A crack on glass can't be repaired,
A burned tree can't be flourished
The water on sand can't be held.
So the heart once broken, can't be repaired 

So what will you do?

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘.

रविवार, ७ ऑगस्ट, २०२२

मैत्री


मैत्री
**:**
मैत्री एक झाड असते 
काही न मागणारे 
भरभरून देणारे 
जीवनाच्या वाटेवर 
सहजच भेटलेले 
व्यापार तडजोड 
स्वार्थावाचून
आपलेसे झालेले 

मैत्री हे आभाळ असते 
आषाढात दाटलेले 
साद घालताच मैत्रीने 
सर्वस्व देणारे 
अस्तित्व ते काय आपले
सत्वही समर्पित करणारे 

मैत्री हे चांदणे असते 
जणू की शरदातले 
अल्हादक मनोहर 
हवेहवेसे वाटणारे 
क्लेश दुःख ताण 
शोषून घेणारे 

मैत्री हे ऊन असते 
तप्त सुवर्ण  गोजिरे 
सर्वदा बळ देणारे 
जीवनाच्या प्रत्येक वळणावर 
सदा साथ देणारे 
प्रत्येक खड्डा प्रत्येक अडथळा 
अचूकपणे दाखवणारे 
नवनव्या स्वप्नांच्या
क्षितिजाकडे नेणारे 

मैत्री सांजही असते 
कट्ट्यावर भेटणारी 
हातात हात घालून 
गप्पागोष्टी करणारी 
खूपणाऱ्या वेदना 
अंतरंग उलगडणारी 
अन आपल्या मूर्खपणाला
जगजाहीर करणारी 
हसणारी हसवणारी 
डोळा पाणी आणणारी

खरं सांगायचे तर 
मैत्री हे वरदान असते 
एकाकी न रमते
असे म्हणणाऱ्या 
सर्वात्मकाने दिलेले 
ज्याला मित्र भेटती 
निखळ अन नितळशी 
मधुर मैत्री लाभते 
तेच या जगी भाग्यवान असती
खरोखर तेच भाग्यवान असती

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘.

शनिवार, ६ ऑगस्ट, २०२२

सत्ता

सत्ता
*****:
जरी पदोपदी असे तुझी सत्ता 
लागतो न पत्ता कधी तुझा ॥१
तुझ्या माझ्यामध्ये मायेचा पडदा 
का रे हा सर्वदा टांगलेला ॥२
बहु लांब रुंद बदले क्षणात 
पाडी संभ्रमात मजलागी ॥३
जीवलग नाती प्रीतीच्या त्या गोष्टी 
संसार आसक्ती सुटेनाचि ॥४
हुशारीच्या बाता ज्ञानाचे दर्शन 
येतसे घडून वारंवार ॥५
देहाच्या संगती गुणाचे वर्तन 
चाले रात्रंदिन जीवनात ॥६
थकलो कृपाळा साऱ्या पसार्‍यास 
प्रभू तुझा दास शक्तीहीन ॥७
कृपाची केवळ अन्य न साधन 
त्राही भगवन तूच मज ॥८
विक्रांत पतीत संसार पंकात 
धरून मनात आशा तुझी ॥९
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘.

शुक्रवार, ५ ऑगस्ट, २०२२

वैरी

वैरी
****
देहाची ही वाट देहाच्या गावाला 
जातसे वळून सुखाच्या डोहाला 
हिरव्या जाळीत पिकलेली फळे 
आंबट वा गोड रुचिर मधाळे 
थांबणार पाय वळणार हात 
घेता ओंजळीत कैसी रीत भात 
कधी जाता भेटे बकुळीची सडा 
वेचतांना फुले जीव होतो वेडा 
हसू देत कुणी बघू देत कुणी 
छातीत भरुनी  घ्यावी ती हुंगुनी 
फळ फुले पाने बहराचे गाणे 
पहावे ऐकावे म्हणावे प्रेमाने 
सुख नाकारून आनंद मारून 
कर्म दरिद्री तो जातसे निघून 
तयाला कैसे रे कळेल जीवन
घेतो जो वैरी स्वत:ला करून

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘.

गुरुवार, ४ ऑगस्ट, २०२२

प्रकाश


प्रकाश
*****:
प्रकाशाच्या घरी प्रकाशाच्या सरी 
एक एकावरी ओघळती ॥१

प्रकाश अंतरी प्रकाश बाहेरी 
प्रकाश उजरी दिशा होय॥२

एक एक पेशी देहात प्रकाशी 
चैतन्याच्या राशी स्वयंभूचि॥३

घनीभूत झाली प्रभा ती कोवळी 
मूस वितळली सुवर्णाची॥४

मी पणे विक्रांत जाणीवी जिरत 
पाहणे पाहत  कौतुकाने॥५
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘.

बुधवार, ३ ऑगस्ट, २०२२

सावळी राधा


सावळी राधा
**********

पाहणे ते तुझे शब्दाविण गाणे 
लाख लाख तारे उरी कोसळणे
हसणे ते तुझे वासंतिक वारे 
तार काळजाची झणाणे थरारे 
दिसणे असे की आषाढ दाटला
मल्हार सावळा गात्री थरारला
रुसणे जणू की हिम गोठलेला 
अंतरात उष्ण बाहेर थिजला 
टाळले तुजला किती ठरवून
उमलते कळी येता तू दिसून
भाळलो कसा मी मला न कळून
हरवलो जळी जळचि होवून
जाणतो जरी हे असे व्यर्थ  खुळ 
क्षण सवे तुझ्या सुखची केवळ 
असू दे अंतरी चित्र सावळे ते 
सावळ्या राधेस कृष्ण तो कळू दे

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘.

सोमवार, १ ऑगस्ट, २०२२

कण


कण
*****

डोळे वितळले भान .साकळले 
दिशात कोंदले पाहणे हे ॥१

अद्वैत फुलाला शून्य गंध आला 
ध्वनी निनादला अनाहत ॥२

गूढ अस्मानात झगागली वीज 
सरू गेली निज जन्मांतरी ॥३

पाषाण फुटले सूर्य उगमीचे 
झाले अशनीचे शतखंड ॥४

उजेड लाजला अंधार निमाला 
तेजाने तेजाला गिळियले ॥५

विक्रांत कुठला कुठे पोहोचला 
कण पांघरला अवनीने॥६

🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘.

पुन्हा एकदा

पुन्हा एकदा ********* पुन्हा एकदा आकाश चांदण्यांनी भरून गेले  पुन्हा अनाम सुखाने मन बहरून गेले ॥ तेच स्थळ तीच भेट देहातील आवेग थ...