सोमवार, २९ नोव्हेंबर, २०२१

मनाचे रंजन


मनाचे रंजन 
*********:

मनाचे रंजन 
थांबता थांबेना 
भले ते कळेना 
काही केल्या ॥

संगीतात मग्न 
नाटकात दंग 
पाहातसे रंग 
भावनांचे ॥

कुणाच्या सुखात 
कुणाच्या दुःखात 
कुणाच्या हास्यात 
रममान ॥

कधी काही खोटे 
कधी काही खरे 
चित्रबद्ध सारे 
जुने क्षण ॥

भोगते ते मन 
आता समजून 
राहते गुंतून 
सर्वकाळ ॥

येणे काय होई 
हा तो क्षण जाई
दाटलेला राही
मनी तम ॥

दत्ता दे रे मन 
सजग करून 
विक्रांत शरण 
म्हणुनिया ॥


🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ 

शनिवार, २७ नोव्हेंबर, २०२१

शोध

शोध
****

श्रेयाच्या शोधात चालतांना 
जगण्याचे इप्सित गाठतांना 
श्वासात श्वास असे तोवर 
आकाशपाताळ एक कर 
पालथ्या घाल दाही दिशा 
विसरून जा दिवस निशा 

ध्येयासाठी जग हवे तर 
ध्येयासाठी मर हवे तर 
लाखो येतात अन जातात 
कशास भर घालतोस त्यात

ही वाट एकटी चालतांना 
आसक्ती मागे खेचत असतांना 
कधीच मागे फिरू नकोस 
कुठे कुणास्तव थांबू नकोस 

मुक्कामा जागा नसेल तर 
खुशाल रहा उघड्यावर
पोटाला अन्न असेल तर 
पाण्यावर गुजरान कर 

निजाया वाकळ नसेल तर 
ही भूमी अंथरून घे 
पांघराया चादर नसेल तर 
हे नभ पांघरून घे 

तिथे सुख असणार नाही 
मानसन्मान मिळणार नाही 
अपमान होतील पदापदावर 
चोर समजून बसेल मार
तेव्हा याद येईल घर
धन सुरक्षा जीवलग यार 
सारे म्हणतील मागे फिर 
कर्तव्याचे अन पालन कर 

तरीही त्यास ठकू नकोस 
वाट घेतली चुकू नकोस 
शोधतांना मरण आले तर 
अरे माघारीहून तेही बरं

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

गुरुवार, २५ नोव्हेंबर, २०२१

हाकारे


हाकारे
******

वाहतोय ओझे 
मीच अरे माझे 
कशाला जगाचे 
उगा घेऊ ॥

बुडुनिया जळा 
वृक्ष वठलेला 
साहावे ना मुळा 
सुख ऐसे ॥

गळलेली पाने 
ओघळली साल 
फांद्याचा केवळ 
सांगाडा तो ॥

घालुनि शपथा 
बधेनाच दत्त 
वाजवणे फक्त 
टाळ हाती ॥

जन्मःहा कुटतो 
बधिरची होतो 
आणिक मरतो 
एक दिसी ॥

विक्रांत बोकांडी 
मरणाचा फासा 
सुटण्याची आशा 
क्षीण वाटे ॥

म्हणुनिया दत्ता 
तुज जागवतो 
हाकारे घालतो 
पुन्हा पुन्हा ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

बुधवार, २४ नोव्हेंबर, २०२१

स्फुरण

स्फुरण
*****

माझिया स्फुरणी 
विश्वाची आटणी 
करून गुरूंनी 
दावियले  ॥

विश्वाचा आकार 
दिसता दिसेना 
मनास कळेना 
कोण मी रे॥

आता कुठे जावे 
काय ते करावे 
आण ना सहावे
दुजेपणी ॥

क्षणात घडते 
क्षणात मोडते 
लहर चालते 
विश्वाची या ॥

अहो जे नाही ते 
आहेसे कळते 
जसे की चालते 
जली जली ॥

कोण हे करतो 
कशास वाहतो
विक्रांत जाणतो 
तरी नाही ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .


सोमवार, २२ नोव्हेंबर, २०२१

दत्त वजा

दत्त वजा
*****

शब्दशब्दांच्या पार
दत्त असे विराजित 
नच येत कधी कुण्या
मन बुद्धीच्या सीमेत ॥

जरी अपारअसीम 
प्रेमरज्जूने बधतो 
भावबळे स्नेह बळे 
मग हृदयी राहतो ॥

दत्त अनंत आकाश 
शब्द गिळुनि प्रचंड 
काळ ग्रासतो क्षणात
शून्य होवून ब्रम्हांड

वेडे पाखरू मग हे
कसे धरेल पंखात
देतो झोकून तयात
अन स्तवितो शब्दात

अर्थ वजा शब्द जसा
शब्द शब्दच नसतो  
दत्त वजा विक्रांत हा
नच विक्रांत असतो  


🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

रविवार, २१ नोव्हेंबर, २०२१

फुलबाजी


फुलबाजी
********* 

मी माझा आकार 
मी माझा विचार 
फिरे चक्राकार 
फुलबाजी ॥

दिसते रिंगण
नसते रिंगण 
नाचे  बालपण 
आनंदाने ॥

सरते ज्वलन 
इंधन संपून   
आणिक जीवन 
भास तो ही ॥

नवीन काडीला 
नवी आग फुले 
आणि खेळातले 
नवे पण ॥

विक्रांत हा नाही 
विक्रांत तो नाही 
पाहणेच पाही
पाहण्याला  ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

शनिवार, २० नोव्हेंबर, २०२१

शब्दखेळ


शब्दखेळ
****

दत्ता  तुझिया दारात  
खेळ शब्दांचा मांडला 
तया वाचून रे अन्य 
काही येत न मजला ॥

शब्द जलाने दयाळा 
तुजला स्नान घातले 
शब्द धूत पंचा घेत 
जल उरले टिपले ॥

शब्दगंध केशरी ते
भाळी दुबोट रेखिले 
शब्द वस्त्र रेशमी हे
रूपा सगुणा वेढीले ॥

शब्दफुले वाहुनिया
शब्ददीप पाजळले 
शब्द धुपाने सखया 
दत्ता तुज ओवाळले ॥

शब्द हिना गंध धुंद 
तव प्रेमे मी लावले 
देह शब्द झाला सारा 
नमिता दत्त रूप आले ॥


🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .


शुक्रवार, १९ नोव्हेंबर, २०२१

कृपा सद्गुरूंची


कृपा सद्गुरूंची 
***********

कृपा सद्गुरूंची 
असे आषाढाची
भरल्या नभाची
ओतप्रोत ॥

कोसळे अपार 
जणू धुवाधार  
साऱ्या जगावर 
अहेतूक ॥

वृक्ष वेली तृण 
संतृप्त होऊन 
जाती बहरून 
उल्हासात  ॥

पशु पक्षी मीन 
सुखे नादावून 
साजरे जीवन 
करताती ॥

विक्रांत सुखाचा
जहाला प्रपात 
नवीन क्षणात 
हर एका ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

गुरुवार, १८ नोव्हेंबर, २०२१

दत्त भगवंत

दत्त भगवंत
*********

अनादि अनंत 
दत्त भगवंत 
सर्व हृदयात 
वास जरी ॥

शोधून दिसेना 
भजून मिळेना 
सहजी कळेना 
आदेश तो  ॥

व्यापतो जगाला 
व्यापतो कणाला 
हरेक मनाला 
सुखावतो ॥

गोवून रूपात
घालून नामात
बळे त्या विश्वात 
आणियले

जरी का राहतो 
शब्दाच्या अतीत 
तेवतो सतत 
आत्मरुपी ॥

विक्रांत अंतरी 
घालतसे उडी 
पाहे घडी घडी 
रूप त्याचे

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

बुधवार, १७ नोव्हेंबर, २०२१

गिरनार

गिरनार 
*******
तेच शिखर डोळ्यात 
तीच पावुले ह्रदयात
तीच धुनी कणकणात 
जळते आहे॥

तेच आकाश अफाट 
तोच वारा बेफाट
तेच चित्त चाकाट 
स्तंभित आहे॥

तोच गंध चाफ़्याचा 
तोच स्पर्श धुक्याचा 
तोच अश्रु सुखाचा 
ओघळत आहे॥

तोच विक्रांत इथला 
तोच अजून तिथला 
त्याच उभ्या कड्याला
बिलगून आहे ॥


🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .


मंगळवार, १६ नोव्हेंबर, २०२१

चातक


चातक
******

डोळ्यात चातकाचे मी
सजवून स्वप्न वेडे 
आलो सोडवत तेच
अशक्य अप्राप्य कोडे 

सूरवात ना जयाला 
नच अंत ठरलेला 
पुन:पुन्हा वलयात 
जन्म त्याच का पडला 

धुक्यात गडद गर्द 
पदरव कुणाचे हे ?
जे दूर दूर से जाता 
हृदयी कल्लोळ का हे ?

असेच पडती बंध
मज ठाऊक नव्हते 
रुपते खुपते खोल 
मी फक्त ऐकले होते 

तू ये ना बघ एकदा
वांच्छेत जन्म थांबला 
हा पक्षी पथ चुकला 
पंखात सांज दाटला 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .


सोमवार, १५ नोव्हेंबर, २०२१

मीपण

मीपण
******
माझ्या मनातील 
मी पण उघडे 
जोडून तुकडे 
उगा वाढे ॥

होतो रे आताच 
जरी का वाटते 
तेव्हा ते नसते 
असणेही॥

घडल्या कृतीत 
नसे करणारा 
येई अवतारा 
नंतर तो ॥

आणिक येताच 
मागील क्षणाला 
म्हणतो आपला 
कर्तेपणी ॥

कृती हीच कर्ता 
असे खरे तर  
म्हणा हवे तर 
नसे कर्ता ॥

परी सरताच
त्याचे भान येते
अन चालू होते
मनोराज्य ॥


🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

रविवार, १४ नोव्हेंबर, २०२१

भक्तीची भाकर

भक्तीची भाकर
************

योग असे लेणे 
सुवर्ण सुंदर 
शोभे देहावर 
सजलेले ॥

नच भरे पोट
निवे तगमग 
लागता ती आग 
अंतरात ॥

तया तीच अट 
राहणे चालत 
वाट अनवट 
भुके पोटी॥

ज्ञान सांगे गोष्टी 
पक्वान्ने अपार 
परी हातावर 
देता कष्ट ॥

काय जमविणे 
कैसे शिजविणे 
नाहीच चुकणे 
मान्य तिथे ॥

भक्तीची भाकर 
मिळे हातावर 
मागता लेकरं
लगेचच ॥

विक्रांत हातात 
तुकडा इवला 
घेऊन चालला 
कौतुकाने


🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

शनिवार, १३ नोव्हेंबर, २०२१

आभाळी

वृत्तीच्या आभाळी 
************

वृत्तीच्या आभाळी 
दत्त ओघळला 
गंध मृत्तिकेच्या 
आकाश जाहला ॥

कडाडे मौनात 
खुळी सौदामिनी 
उमटली झणी 
जीवनाची गाणी ॥

गडाडला नाद 
कपारी अंतरी 
कंपणात गिरी 
उभी रोमावळी ॥

बहरली उर्मी 
जाग पानोपानी 
अधीर जीवनी
जाण्या हरवूनी ॥

ये रे बा कृपाळा
वादळ होऊनी
तुटू दे रे  देठ
जाऊ दे वाहूनी ॥

विक्रांत उडाला
सुटला मिटला
पायाशी पडला
दत्ताचिया ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘

गुरुवार, ११ नोव्हेंबर, २०२१

अनाम्याच्या दारी

अनाम्याच्या दारी 
*************

अनाम्याच्या दारी 
नामाची रांगोळी 
मोतीयांच्या ओळी 
पाणीदार ॥

कुणी रेखी नाम 
राम कृष्ण हरी 
शंकर मुरारी 
कुणी नाथ ॥

स्वामी समर्थ वा
प्रभू गुरुदत्त 
कुणी ते स्मरत 
जगदंब ॥

जया जी आवडी 
ठिपके तो जोडी 
उभारी रूपडी 
शून्यातून ॥

भाव तो फळतो 
भक्त हे जाणतो 
म्हणुनी धरतो 
घट्ट त्यास ॥

अनुसंधानाचे 
गोड हे साधन 
विक्रांत जाणून 
सांभाळतो ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘

बुधवार, १० नोव्हेंबर, २०२१

आई जाते तेव्हा

आई जाते तेव्हा
***********

एक आई जाते तेव्हा 
जगच अनाथ होते 
मनोमनी तीच गाय 
पुन्हा पुन्हा हंबरते 

उमाळ्यात काळजाच्या 
दुःख घनदाट होते 
कोसळते अंर्त-बाह्य
मन आषाढाचे होते 

अनमोल त्या क्षणांचे 
आकाशात चित्र येते 
दिसतात तारे नभी 
हात सदा रिते रिते

फळ तुटे बीज रूजे 
सारे मातीचेच नाते 
होती परी ओरखाडे 
अन सल खोल रूते

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

मंगळवार, ९ नोव्हेंबर, २०२१

भक्तीच्या पावुटी

भक्तीच्या पावुटी 
************

भक्तीच्या पावुटी 
चालो माझे मन 
प्रेमात न्हावून 
ज्ञानदेवा ॥

नको ऋद्धी-सिद्धी 
नको मानपान 
विषयांचे रान 
बोकाळले ॥

वाहता प्रेमात 
मज भेटू देत 
भक्तांची ती बेट 
जीवलग ॥

तया प्रेमळांची 
संत सज्जनांची 
घडो पाऊलांची 
सेवा मज ॥

तयांचे ते बोल 
ह्रदयाची ओल 
उतरून खोल 
प्रिय व्हावे॥ 

राम कृष्ण हरी 
वैखरी अंतरी 
अणुरेणू वरी 
गुंजो माझ्या ॥

येणे हा विक्रांत 
देवा सुखावेल 
देह सांभाळेल 
तुजलागी ॥
🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .


शनिवार, ६ नोव्हेंबर, २०२१

तप


तप
*******

देह तापून तापून 
होई पाप विमोचन 
घेई विक्रांता भोगून 
याने  प्रारब्ध सरेन 

किती कळत घडले  
काही नकळत  झाले 
चित्रगुप्ताने परि ते 
सारे लिहून ठेवले 

कर्ज घेतलेले सारे 
जाई ऋणको भुलून 
कर्म सावकार थोर 
घेई एकेक मोजून

बरे भोगतो भोगणे 
मनी दत्ताला स्मरून 
येणे येई मज बळ 
बाप करतो सांत्वन 

सुख तनाचे मनाचे 
इथे भोगून जायचे 
दु:ख वाट्यास आलेले 
भाग त्याच त्या नाण्याचे 

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

शुक्रवार, ५ नोव्हेंबर, २०२१

आळंदी

आळंदी
******
माझ्या आळंदीची 
काय सांगू ख्याती 
सिद्धांची वसती
तेथे नित्य॥

येतात तापसी 
कोठ कोठून ती
आणिक राहती 
लगटून ॥

जिथे उमापती
होय सिद्धेश्वर 
तेथिचा जागर 
सांगावा का ?॥

आणि ज्ञानदेव 
विष्णु भगवान 
रूप संजीवन 
घेऊनिया ॥

असे कणोकणी 
नामाचे स्फुरण
जया असे कान 
तया कळे ॥

माऊली कृपेने 
घडे येणे-जाणे 
चित्त धुवाळणे 
विक्रांत या ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

गुरुवार, ४ नोव्हेंबर, २०२१

खेळ सावल्यांचा


खेळ सावल्यांचा
**********
सुख साठवणे
दुःख आटवणे
देवा हे मागणे 
नाही माझे ॥१

जोवरी हा देह 
तोवरी सोसणे
पडणे धडणे 
घडेची गा ॥२

जोवरी हे मन 
रिपुंचा तो मारा 
साहणे जीवाला 
घडेची रे ॥३

चालता या रानी
व्यथा वेटाळूनी 
दत्त हा सोडूनी 
जाऊ नाही ॥४

ह्रदी प्रकाशात 
राहावा तेवत 
दीप तो सतत 
मांगल्याचा ॥५

चालो चाललेला 
खेळ सावल्यांचा 
विक्रांता तयाचा 
लाग नको॥६

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

मंगळवार, २ नोव्हेंबर, २०२१

या दुनियेत


या दुनियेत
***:***

आता मन सुखाने उगाच हरखत नाही 
आता मन दुःखाने स्वतःत हरवत नाही 

आता मनास कळते होरपळते ऊन जरी सावलीसाठी तरीही ते  धाव घेत नाही 

आता मन भिजते पौर्णिमेच्या चांदण्यात
पण तो आल्हाद अणुरेणूत उतरत नाही 

सुख आहे दुःख आहे जगणे वाहत आहे 
तेल आहे वात आहे पण जळणे होत नाही 

आता माझे मन मलाच सदैव पाहत आहे 
बघणारा अन खाणारा अन एक होत नाही

चिडण्यात चिडणे नसते हसण्यात हसणेही 
दुनिया अशीच असते पण मी दुनियेत नाही

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

सोमवार, १ नोव्हेंबर, २०२१

ज्ञानियाचा राजा


ज्ञानियाचा राजा 
************

ज्ञानियाचा राजा 
वसे माझ्या मनी 
जीवाच्या कोंदणी 
शब्दा सवे ॥१

मिरवीते वाणी 
शब्द मंत्र त्यांचे 
रोमांच सुखाचे 
मिरवित ॥२

मागील जन्मासी 
बहु पुण्य केले 
म्हणून लाभले 
निधान हे ॥३

मिरवितो पथी
नाथांच्या अनंत 
गुरु आदिनाथ 
दत्तात्रेय ॥४

जेथे जातो तेथे 
येती ओघळून 
मनास कळून 
कृपा त्यांची ॥५

कृपा केली देवे
पायाशी ठेविले 
बांधून घेतले 
मूढास या ॥६

देवा हा विक्रांत 
तुझिया दारात 
राहू दे प्रेमात
रंगलेला ॥७

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘ .

पुन्हा एकदा

पुन्हा एकदा ********* पुन्हा एकदा आकाश चांदण्यांनी भरून गेले  पुन्हा अनाम सुखाने मन बहरून गेले ॥ तेच स्थळ तीच भेट देहातील आवेग थ...