************
वृत्तीच्या आभाळी
दत्त ओघळला
गंध मृत्तिकेच्या
आकाश जाहला ॥
कडाडे मौनात
खुळी सौदामिनी
उमटली झणी
जीवनाची गाणी ॥
गडाडला नाद
कपारी अंतरी
कंपणात गिरी
उभी रोमावळी ॥
बहरली उर्मी
जाग पानोपानी
अधीर जीवनी
जाण्या हरवूनी ॥
ये रे बा कृपाळा
वादळ होऊनी
तुटू दे रे देठ
जाऊ दे वाहूनी ॥
विक्रांत उडाला
सुटला मिटला
पायाशी पडला
दत्ताचिया ॥
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘☘
जय गुरुदेव दत्त
उत्तर द्याहटवा