चातक
******
सजवून स्वप्न वेडे
आलो सोडवत तेच
अशक्य अप्राप्य कोडे
सूरवात ना जयाला
नच अंत ठरलेला
पुन:पुन्हा वलयात
जन्म त्याच का पडला
धुक्यात गडद गर्द
पदरव कुणाचे हे ?
जे दूर दूर से जाता
हृदयी कल्लोळ का हे ?
असेच पडती बंध
मज ठाऊक नव्हते
रुपते खुपते खोल
मी फक्त ऐकले होते
तू ये ना बघ एकदा
वांच्छेत जन्म थांबला
हा पक्षी पथ चुकला
पंखात सांज दाटला
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘☘ .
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा