*****
व्यर्थ माझा टाहो जाऊ नये देवा
सांभाळ या जीवा
तहानल्या ॥१
पिल्लू हे अजान
असे कोटरात
घास दे मुखात
उघडल्या ॥२
प्रभू वाहतो हे
क्षण प्राक्तनाचे
करुनी आशेचे
द्वार डोळे ॥३
फुटताच पंख
आकाश होऊन
जाईन निघून
कृपे तुझ्या ॥४
अन्यथा मातीत
कृमी कीटकात
जीवनाचा अंत
ठरलेला ॥५
तुझी आस मज
लागली दयाळा
श्री दत्तकृपाळा
त्वरा करी ॥६
विक्रांत व्याकुळ
विनवितो तुज
भेटी देई मज
एकवार ॥७
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
**********
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा