*****
कानी माझ्या पडो
तुझ्या आड दडो
माया तुझी ॥
भर उजेडात
मिटलेले डोळे
तुज विसरले
उघडी बा ॥
काम क्रोध लोभ
लहरींचा खेळ
थांबूनी केवळ
स्तब्ध व्हावा ॥
मग तूच आत
बस रे निवांत
तुजला पाहत
राहो मी ही ॥
देणे घेणे सारे
तुटावे जगाचे
जीणे नर्मदेचे
जल व्हावे ॥
येई खडखडा
धरी माझ्या हाता
सर्व तुझे दत्ता
घेऊनि जा ॥
सुख बुडबुडे
पाहिले जगाचे
विक्रांता तयाचे
कौतुक ना ॥
तुझ्या स्वरूपी
मन हरवावे
काहीही नुरावे
तुजविण ॥
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
**********
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा