उडी (आयेशा साठी)
****
आशा तुटल्या कड्याला
खाई मरणाची पुढे
मन उत्सुक उडीला
काय वांछिले मनाने
काय भेटले मनाला
असे व्हावे तरी कसे
देह विटला जन्माला
हसू निर्मळ कोवळे
चंद्रकिरण हसरे
का रे अवेळीच तया
असे ग्रहण लागले
जन्म कळल्यावाचून
फुल गेले ओघळून
गंध हृदयी घेऊन
जग निष्ठूर सोडून
बाळा तुझिया बोलात
गोड खट्याळ हास्यात
तुझा निर्धार मृत्यूचा
घर करी काळजात
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
**********
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा