**
जेधवा मजला
दिसते मी आहे
वृत्तीवर वाहे
निरंतर
आहे पणाची या
कथा काळजाची
कुठल्या गावाची
विसरतो
मी च्या मुळातून
त्रिभुवनी जातो
नच कळू येतो
वाटलेला
बधीरून जाता
सुक्ष्म संवेदना
कळून फुटेना
होते काही
भेदक डोळ्यांनी
पाहती ते मला
गिळून वृतीला
थोपावती
जन्माचा सोहळा
कळतो जन्माला
डोळे पाहण्याला
फुटतात
©डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा