कसरती कृपा
************
सोडूनिया साऱ्या
रुळलेल्या कथा
शोधाचिया वाटा
गेलो जरी ॥ १॥
शोध मरणाचा
शोध जगण्याचा
सुखाचा दुःखाचा
केला बहू ॥ २॥
निसटून पाय
घसरलो खाली
तेव्हा हाता आली
श्रद्धा वेल ॥ ३॥
ओरडले कुणी
जिवा आला बोल
मैत्रीची ती ओल
दिली कुणी ॥ ४॥
वाटेत भेटले
नमिले तयाला
पुसले पथाला
दाखविण्या ॥ ५॥
त्यांनी दावलेले
मनी धरियले
आटोकाट केले
यत्न सारे ॥ ६॥
घेतला निरोप
परत तयांचा
साद तो कुठचा
ऐकुनिया ॥ ७॥
शोधण्याची वाट
फिरे उफराटी
आधाराची काठी
मोडुनिया ॥ ८॥
अहा देवराया
इथेच तू होता
दिसला न हट्टा
धुंडायच्या ॥ ९॥
कसरती कृपा
करी दत्तराय
भेटण्या उपाय
पारखून ॥ १० ॥
विक्रांत वाकला
डोंबारी ही झाला
क्लेश हरवला
चित्तातला ॥ १ १ ॥
आता दोरावरी
नाचतो खेळतो
मुळी न पडतो
भासमान ॥ १ २ ॥
.
** © डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा