*************
कृपेचा सावळा
ओघळला पार्था
ऐकीयली कथा
तुझी फार ।।
देवा तू लबाड
पाहतो वशिला
म्हणुनी
भावाला
देसी सारे ।।
चालावा बरवा
संसार भद्रेचा
म्हणुनी पतीचा
मान राखी ।।
अथवा पुळका
मित्राच्या
प्रेमाचा
नशीब सख्ख्याचा
लाभ त्याला।।
आम्ही तो
बापुडे
गोकुळीचे वेडे
तुवा वेडे
कोडे
भजियले ।।
बहुदा गावंढे
समजून खुळे
तोंडाशी पुसले
प्रीती पाने
।।
फिरतो जन्मात
कळल्यावाचून
आग पेटवून
हृदयात ।।
कधीतरी येवो
तुला आठवण
जावो हे सरोन
स्वप्न दृष्य
।।
विक्रांत
व्याकुळ
अंतरात टाहो
जीवनास लाहो
स्पर्श तुझा
।।
डॉ.विक्रांत
प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा