कशाला मांडला
जगत पसारा
जीवाला उदारा
चैन नाही ||
दु:खाच्या आगीत
जळती पाखरे
मनाचे निखारे
होती इथे ||
सुखाच्या कुशीत
कुणी मुठभर
त्यांचीही अंतर
काजळली ||
तरीही संपेना
सुखाची अपेक्षा
घुटमळे आशा
इंद्रियात ||
विक्रांत सांडेना
दु:ख
साचलेले
निरर्थ वेचले
हवेपण ||
कर कृपा अशी
दत्ता दयाघना
कळू दे जीवना
जगणे हे
एक आस तुझी
मज अवधूता
सांभाळशी भक्ता
हरवल्या ||
डॉ. विक्रांत प्रभाकर
तिकोणे
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा