मला वाटले माझ्यासाठी
ब्रह्मगीरीवर ध्वजा फडकली
अन दृष्टीची धरून छत्री
वाट फुलांनी कुणी सजवली
भास कुणाचे कुणास होती
कुपामधले मंडूक फुगती
दोन बोटे भूमी वरती
रथ अन आदळत जाती
फार उशिरा जरी कळाले
डोक्यावरचे केस उडाले
नवी सुरवात करू या म्हटले
झाले गेले गंगेत बुडाले
परी वासना जीर्ण कुमारी
त्याच फिरवे चुकल्या रानी
भोगाची अन सुख सौख्याची
विटली तरीही रुचकर गाणी
विक्रांत प्रभाकर
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा