अश्रुविन हातात न राहिले काही
आक्रंदन मनात या भरुनिया राही
घोड्यावरी बसुनी तो मंडपी आला
सजुनी पैठणीत ती खांद्यावरी शेला
सनईसवे मंगलाष्टक नाद नभी मिनला
कोपऱ्यात दूर मी विवश सारे पाही
अश्रुविन हातात न राहिले काही
आक्रंदन मनात या भरुनिया राही
उधळल्या अक्षता वाजंत्री वाजली
तयाच्या जीवनाची वाट सुरु झाली
जाहली बिदाई गाडी निघून गेली
प्रीत परि माझी मी भग्न उरी वाही
अश्रुविन हातात न राहिले काही
आक्रंदन मनात या भरुनिया राही
विक्रांत प्रभाकर
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा