शब्द कुटले खलबत्यात
शब्द मिसळले मस्त मिठात
शब्द तळले लाल तिखटात
कविता झाली ||
बाकी जिभेला साहू द्यावे
पाणी घडाभर पिवू द्यावे
बरे वाईट बोलू द्यावे
अनुभूती ती ||
रे रसिका नकोस चिडू
राग कुणावरती काढू
कवितेची वा पाने फाडू
दे सोडूनी ते ||
वृत्तनगरी कुणी फिरावे
मुक्त छंदी वा भटकावे
ज्या हवे ते त्याने घ्यावे
तोटा नाही ||
ज्ञानोबाचे आम्ही भिकारी
ऋण तुकयाचे जन्मभरी
बाकी तुमची कृपा सारी
तुम्हामुळे मी ||
विक्रांत प्रभाकर
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा