नव्या वादळी पुन्हा उभी ती
जीवना पुढती दिड्मुख होती
घडले होते काही आश्चर्यवत
मागितल्यावीन ये प्रेम वर्षत
परंतु थकले म्लान विरले
जीवन होते काही जाहले
वजा बेरीज तिला कळेना
व्यवहारी अन मेळ बसेना
चालून आले भाग्य थोरले
क्वचित जीवन देई असले
चार दिसांचे भाग्य तियेचे
सौख्य होते धुंद ऋतूचे
घ्यावे भोगून धुंद भारले
जावे विसरून दु;ख आतले
पुन्हा मिळो वा न मिळो
प्रीत समोरी आले कळो
ठिक आता परंतु नंतर
काय उद्याचे कळेल अंतर
आताच गेले होते हातून
बालपणीचे प्रेम ओघळून
रात्र काजळी उदासवाणी
होते जीवन एक विराणी
तसेच काही पुन्हा न होवो
दु;ख प्रीतीचे पुन्हा न येवो
तिच्या मनात अपरंपार
भरला होता दु:ख सागर
पुन्हा हवेचे झोत बेभान
येता सैरभैर झाले मन
नकोच आता प्रेम जीवनी
तिने अंती टाकिले ठरवूनी
व्यवहार अन ठोक मानुनी
वधूवर मंडळी केली नोंदणी
विक्रांत प्रभाकर
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा