खाकी कपड्यामधला
साहेब
गुपचुप
ड्युटीवर यायचा
वरवर झाडू मारायचा
नि
मस्तपैकी ताणून
द्यायचा
माझे काम
झाले आता
जास्त सांगू
नका काही
हे देणे किंवा
आणणे ते
सांगतो माझे
काम नाही
ज्याचे काम
त्याने करावे
तत्व त्याने
ठेवले धरून
त्याला काम
नव्हते म्हणून
सकाळी जायचा
छान उठून
त्याच्या
अंगावर कधीही
धूळ चढली
दिसली नाही
खरतर त्या खाकी
रंगाची
खास किमया
होती हि
प्रोमोशन
होताच साहेब
वरच्या पदाला
गेला
शुभ्र पांढरे
घालून कपडे
ऐटीमध्ये मिरवू
लागला
काम सारे
बदलले अन
डोक्यावर
येवून पडले
पण कुठले काम
साहेबाने
त्या कधीच
नव्हते केले
काम सोपे
होते ते पण
त्याने कधीच नव्हते
शिकले
सतत येणारे काम
मग
त्याला संकट
वाटू लागले
आजूबाजूच्या
लोका तेव्हा
साहेब पटवू
लागला
चहापाणी
देवून आपले
सारे काम
उरकू लागला
सिनियारीटीचा
धाक कधी
आपल्या देवू
लागला
वा युनियनच्या
नावाखाली
गोंधळ घालू
लागला
आजही
त्याच्या कपड्यावर
धूळ काही दिसत
नाही
शुभ्र पांढरे
कपडे त्याचे
सत्य मुळी लपवत
नाही
आला साहेब
कामावर
का चालला कळत
नाही
विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा