नर्मदा मैया ...
पाण्याचे खळखळणारे
कुठलेही रूप, माझ्या मनात
तुझी आठवण जागवतात
मी डोळे मिटून घेतो
अन अनुभवू लागतो
तुझ्या शीतल जललहरी
जणू मला गोंजारणारे
प्रेमाने सांभाळणारे
तुझे प्रेमळ हात
तुझ्या दिव्य अथांग कुशीत
मी छोटसं बाळ होतो
अन हुंदडू लागतो
वय देश काळाची
सारी बंधन लया जातात
विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा