मंगळवार, २१ डिसेंबर, २०२१

पौर्णिमा


पौर्णिमा
*******
जेव्हा चंद्र येतो हळू  
सारत घन पटल 
संगमरवरी शिल्प 
साकार होते समोर ॥

मुग्ध नितळता जाते 
आत खोल झिरपत
चंद्रोदय एक नवा 
मनात माझ्या करत ॥

दोन कृष्ण मेघ माझ्या 
गहिवरल्या डोळ्यात 
जाती भारावून असे
कडा चिंब भिजवत ॥

आकाश व्यापून गंध 
रात राणी उधळत 
स्वप्न सीमेवर भान 
जाते कुठे तरंगत ॥

अशी पौर्णिमा येते जी 
फक्त माझीच असते 
हरखतो जीव खुळा 
स्वप्न सुखाला पडते ॥

🌾🌾🌾

© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे 
https://kavitesathikavita.blogspot.com 
☘☘☘☘☘☘

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

श्रीपाद सखी

श्रीपाद सखी *********** स्वप्न हरखले डोळीया मधले  स्वप्नास लंघुनी स्वप्न हे उरले ॥१ नभात लक्ष दीप उजळले  अन चांदण्याचे तोरण जाहल...