*****
मिटू दे दयाळा
मनातून वेगळा
करी मज ॥
कामनांचे जाळे
सुखद ते किती
परी अंती नेती
खोल डोही ॥
लाळीले देहाला
पंच इंद्रियाला
देऊन तयाला
हवे जेते ॥
परी त्याची काही
मिटेनाची भीक
अधिक ते सुख
मागत असे ॥
जय यश कीर्ती
दिसे किती छोटी
काळ हरपती
क्षण मात्रे ॥
विक्रांत जाणून
आला तुझ्यापायी
सांभळून घेई
दत्तात्रेया ॥
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘☘ .
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा