*****
एकदा संसाराचा गाडा ओढायचा ठरल्यावर
नाकात टोचणाऱ्या
वेसणीचे दुःख करून
कसे चालणार
आपल्या मानेवरती जू
आपल्याला जडच वाटणार
रग तर त्या ही खांद्या लागली
हे आपणास कसे कळणार
रस्त्याच्या कुठल्या बाजूला
हिरवळ अन
कुठल्या काटे असणार
हे जो दावणीला बांधतो
त्यालाच ठाऊक असणार
शेवटी मुक्कामावर
पोहोचलो की
आपल्यापुरते काम सरणार
मध्येच कोणी थांबले तर
अडले तर
तर गाडा नक्कीच अडणार
कारण
जोवर अस्तित्व असणार
तोवर
नाही रस्ता संपणार
वा चालणे थांबणार
तर मग कुरकुर कशाला
अन क्षणोक्षणी उमटणारे
दिर्घ सुस्कारे कशाला?
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘☘ . .
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा