सोहं सरोवरी
**********
सिद्धरामेश्वर घरा
दत्त निसर्ग भेटला
उभा जाळ शब्दातला
वृक्ष भाऊराव तेथे
चहूबाजू विस्तारला
मूळ निम्बर्गी ते खोल
रस सोहम ओतला
गेली निंबाळी कन्हेरी
प्रेमगंगा ही पावन
कलकलतो तरंग
उसळून आहे पण
नाथ रेवनाचे बीज
दत्त म्हणे घे हसून
मार्ग सारेच नेतात
त्याचं लक्षी रे ओढून
काका निकम प्रेमळ
झाले निमित्त कृपेला
प्रेमे नेवूनिया हंस
सोहं सरोवरी केला
🌾🌾🌾
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
☘☘☘☘☘☘ . .
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा