**********
तुझे स्वप्न हे
अर्धे अधूरे
तरी साजरे
आहे काही
.
डंख तुझा तो
मधू विखारी
तया निवारी
औषध ना
.
प्रेमातून त्या
होता सुटका
घट फुटका
माझ्या हाती
.
लखलखते
तप्त सुवर्ण
गेलो होऊन
जरी काही
.
मूर्त जाहलो
सुवर्ण राशित
परि बंदिस्त
कर्मगती
.
म्हणतो आता
ये सोडव रे
अवधूता रे
विक्रांत या
.
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा