असं म्हणतात
एकदा सत्याचा
स्पर्श
जीवनाला झाला की
तुम्ही तेच राहत
नाही
तो स्पर्श असू
शकतो
कुण्या येशूचा,मोझेसचा
कुण्या बुद्धाचा,महावीराचा
कुण्या कृष्णाचा,दत्ताचा
त्या स्पर्शाने
बदलतात
परिमाणे जीवनाची
सुखाची यशाची
प्राप्तीची
मन जणू अवधूत
होते
अन दिगंबर
वृत्तीने
सारे जग कवेत
घेते
जिथे असेल तिथे
विमुक्त जगणे
असते ते
जीवनाच्या लहरीवर
दैववशे वाहणे
असते
सर्व इच्छा कामना
स्वप्न
पडतात गळून
पिवळ्या पानागत
कुठल्याही वेदनेवाचून
लक्ष्यावधी जन
हात उभारून
उभे आहेत इथे
मी ही त्या
गर्दीचा
एक भाग होवून
पण तो स्पर्श
अजून
उमलत नाही आतून
कदाचित
श्रद्धेचे बळ कमी
पडत असावे म्हणून
वा निकडीच्या
चवड्यावर
उभे राहता येत
नसावे म्हणून
डॉ.विक्रांत
प्रभाकर तिकोने
http://kavitesathikavita.blogspot.in
http://kavitesathikavita.blogspot.in
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा