सत्य प्रसवते। ते ब्रह्म नांदते ,
या इथे भेटते । गोंदवले।
शब्दच पण तें ।अर्थ दाटले,
नसती इथले।काल स्पर्शी।।
इतुके प्रेमळ । भेदक कोवळं
हृदया जवळ । स्थान जया।।
आम्ही मानले । आमुचे म्हटले
अजुनी जाहले ।नाही माझे ।।
असे अभागी । कपाळ करंटा
तव दारवठा ।याचक मी ।।
सरली शक्ती । नाम न ओठी
करितो भक्ती।तरी बळे।।
गेला तर हा । जन्म जाऊ दे
स्मरण राहू दे । माझे तुला।।
कधीतरी मग । या अंधारातून
घेई ओढून । तुझ्याकडे।।
स्मरतो विक्रांत ।प्रेमे तुजला ।
कृतार्थ जाहला ।शब्द कृपे ।।
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोने
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा