कुणा विचारून
लिहितेय कोण,
कळल्यावाचून ,
जग चाले।।
विकारी विचारी
वाहते जीवन ,
हिशोबा वाचून
उगा खर्च।।
निजणे उठणे
पर्याय तुजला
त्यावर ठरला
पथ पुढे ।।
कळून नकळे
कुणाचिये बळे
स्थिरावले चळे
चित्त कैसे।।
देई रे दातारा
प्रकाश डोळ्याला
अंधार दाटला
हटो सारा ।।
विक्रांत हृदयी
घेवून दत्ताला
जाहला मोकळा
आपोआप।।
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा