चाला आपला रस्ता
गल्लोगल्लीअसे हा सस्ता
माल पडलेला ।।
कुणी वदतो मी दत्त
तू आहेस माझा भक्त
रे तुझ्यासाठी सतत
जन्मासी आलो ।।
कुणी वदतो मी कृष्ण
येई मजला शरण
मी तुझा भार वाहीन
करू नको चिंता ।।
कोपऱ्यात हा बोका बसला
दुधावरती ठेवून डोळा
त्यावरती जो विश्वासला
त्याचा देव बुडाला ।।
लुटे धनाला लूटे मनाला
लावून आपल्या सेवेला
अन मग ठण ठण गोपाला
येईल तुझिया हाता ।।
गुरु मान रे गुरु दत्ताला
ज्ञानदेव अन समर्थाला
तत्व भेटेल तव हृदयाला
कळले विक्रांतला ।।
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोने
http://kavitesathikavita.blogspot.in
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा