---------------------
--------
म्हणे
मी वाहीला
जन्म
हा दत्ताला
परंतु
गाठीला
पुरचुंडी
||१||
दिसतेय
माया
वस्तूचा
तो लोभ
येईनात
कोंब
विरक्तीला
||२||
करतो
जतन
कारणा
वाचून
वाहतेय
मन
चिंता
वाया ||३||
हे
तो वरवर
नाटकी
वैराग्य
साधने
अयोग्य
असे
देवा||४||
करी
कळवळा
उपट
समूळ
आशेची
ही वेल
मनीची
या ||५||
मिळो
तळवटी
भक्तीच्या
मोहरा
वृतीचा
निचरा
होवो साऱ्या
||६||
अशक्य
ते काय
तुजला दयाळा
साऱ्या
जगताला
चालविशी
||७||
व्हावा
तदाकार
वृतीने
विक्रांत
दत्त
स्वरुपात
सर्वथैव
||८||
डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोने
http://kavitesathikavita.blogspot.in
http://kavitesathikavita.blogspot.in
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा