शब्द सुखाचे खुळे उमाळे
जगलो धुंद गात्री भिनले
स्वप्न पाहिले बहरून आले
कधी पेटले धडधड ज्वाले ।
शब्द अंतरी सखे जाहले
जाग मिटेस्तो साथ राहिले ।
शब्द कोवळे नाजूक ओले
जीव जडले कधी भेटले ।
शब्द ताठर अवघडलेले
कधी सांडले नको असले।
तरीही त्यांनी काही दिधले
कणखरपण जीवन ल्याले |
किती तयांचा ऋणी असे मी
तया वाचून काही नसे मी ।
डॉ विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
Kavitesathikavita.blogspot.in
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा