झलक तिची दिसता
तृष्णा
युगाची शमली
काय
हवे होते मज
मनी
दिवाळी सजली
अरे अशी
घडी कधी
रोज
का आहे
येणार
असा
जीव भारावला
मोहरून
फुलणार
नेत्र
पारणे फिटले
देह
मन सुखावले
आता हजार
येवोत
क्लेश
जन्म मरणाले
थांबवून नाही जरी
थांबली ती जरा ही
भेटूनही भेटण्याची
नव्हती की तऱ्हा ही
तरी
पण जादु पुन्हा
आज तशीच
घडली
नच
मागता शब्दांनी
धुंद
बरसात केली
विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा