माझा डोळा तुझ्यावर
तुझा डोळा दत्तूवर
दत्तू मरे पुष्पावर
पुष्पा काळ्या रघुवर
रघु लतापायी वेडा
लता माझ्या मागावर
असे कसे विचित्रसे
चाले प्रीतीचे हे चक्र
आणि मग कधीतरी
कुठल्याश्या दगडावर
गाडी कोलमडणार
सारे जग हसणार
मन का आसक्त होते
दूरच्याच चंद्रावर
मना का हवे असते
सुख उसने उधार
कुणासाठी वेडे असे
कालचे स्वप्न लाचार
रोज बसे रोज उठे
शोध सुखाचा बाजार
विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा