लावून घेवू दे दार

अडलेल्या शब्दांनो

रहा असेच अडलेले

जळू देत अंकुर सारे

होण्याआधी पाने फुले

नको नको जीवना

आता दान देवू असे

फेकली मी झोळी अरे

तुझे वैभव घेवू कसे

असेल ही भास हा

मावळतीच्या किरणांचा 

मिटण्याआधी दाटलेला

भ्रम रंगीत प्रकाशाचा

शांत झाला कोल्हाळ

खोल झिरपून अंधार

आता विझू दे अंगार

लावून घेवू दे दार 

विक्रांत प्रभाकर

http://kavitesathikavita.blogspot.in/