एक झलक
तिची दिसली
युगयुगाची
तगमग शमली
काय हवे
होते मजला
मनी पुन्हा
मी मांडली
दीपावली
अशी घडी
आता कधी
रोज का
आहे येणार
असा जीव
भारावला
मोहरून का
पुन्हा फुलणार
अनंत काळचे
पारणे फिटले
देह मन अन
नेत्र सुखावले
आता पुन्हा
येवू देत जन्म
पुन्हा फिरणे
घडो मरणाले
जरी थांबवून
न थांबली
ती जरा ही
अन भेटूनही
भेटण्याची
नव्हती ती
तऱ्हा ही
माझ्यासाठी
परी काही
घडले पुन्हा
जादुई
नच मागता
शब्दांनी
बरसात अशी
केली ही
विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा