एक कविता
********
एक कविता मला माझ्यातच
दिसते आहे आता
पण ती कविता
मला लिहिता येत नाही आता
माझ्यातील ही कविता
आकाशातील शब्दासारखी
आकाशात गुरफटलेली
श्रवणाचे कान तिला
भेटत नाहीत आता
तिला न भेटत
स्पर्श लेखणीचे
शुभ्र पानाचे
उद्गार वाहवाचे
तरिही ती असते
नटून-थटून
आपलेपणात
आपलेच अस्तित्व
सहज सजवत
खरतर
ती कविता
मीच असतो
माझ्याशिवाय
मला वाचत .
© डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
https://kavitesathikavita.blogspot.com
**********
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा